Taraflar arasında görülen davada;
Davacı hazine, davalı adına tapuda kayıtlı bulunan 2156 parsel sayılı taşınmazın kıyı kenar çizgisi içerisinde kaldığını ileri sürerek, tapu kaydının iptaline karar verilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Davanın kabulüne dair verilen karar Dairece “…anılan ilam ve eki krokisinin dava konusu taşınmaza uygulanması, dava konusu taşınmazı kapsayıp kapsamadığının uzman bilirkişi aracılığıyla saptanması ondan sonra değerlendirilerek varılacak sonuç çerçevesinde bir hüküm kurulması gerekirken...” gerekçesiyle bozulmuş, davacı Hazine’nin karar düzeltme istemi üzerine; yürürlüğe giren 5841 Sayılı Yasa düzenlemelerinin değerlendirilmesi gerekçesiyle Daire kararı kaldırılarak gerekçesi itibarıyla kararın bozulmasına karar verilmiş, Mahkemece bozmaya uyularak davanın hak düşücü süre yönünden reddine karar verilmiş, hükmün temyizi üzerine Dairece bu kez “… davanın hak düşürücü süre yönünden reddine karar verilmesinin doğru olduğu ancak yapılan keşif sonucu dava konusu taşınmazın kıyı kenar çizgisi içerisinde kaldığı, bu durumda davanın açıldığı tarihte hazinenin davasında haklı olduğu gözetilerek davalının yargılama giderleri ve avukatlık ücretinden sorumlu tutulması gerektiği belirtilerek, tekrar …”bozulmuş, mahkemece hükmüne uyulan bozma ilamı gereğince davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı hazine vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Hükmüne uyulan bozma kararında, gösterildiği şekilde işlem yapılarak karar verilmiştir. Davacı Hazinenin temyiz itirazı yerinde değildir. Reddi ile usul ve yasaya ve bozma kararının gerekçelerine uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince  Hazineden harç alınmasına yer olmadığına,30.09.2010   tarihinde oybirliğiyle  karar verildi.