Davacı, 2 dolardan yaptığı yurt dışı hizmet borçlanmasının geçerli olduğunun tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin   kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, 3201 sayılı Yasaya göre yaptığı ve bedelini günlüğü 2 dolardan ödediği borçlanmanın geçerli olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş ise de bu sonuç usul ve yasaya aykırıdır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 3201 sayılı yasanın “döviz ile değerlendirme” başlığı altındaki 4.maddesine göre, “sosyal güvenlik kuruluşlarınca döviz ile değerlendirilecek sürelerin her bir günü için tahakkuk ettirilecek prim, kesenek ve karşılık borcu tutarı bir dolardır. Dövizin cinsi ve miktarı Bakanlar Kurulu Kararı ile değiştirilebilir. Değişen miktar, tahakkuk ettirilmiş borçlarının tamamını ödememiş olanların bakiye borç sürelerine de uygulanır.”  Öte yandan aynı yasanın Geçici 2.maddesine göre, 4 üncü madde hükümlerine göre tahakkuk ettirilen borç miktarı, ödeme tarihindeki doların Türk Lirası karşılığı esas alınarak hesap ve tahsil edilir.
Somut olayda davacının, Yurtdışında ev kadını olarak geçirdiği 1984-2004 yılları arasındaki  hizmetlerini 3201 sayılı Yasaya göre borçlanmak için davalı Kuruma 13.10.2004 tarihinde başvurduğu, 5.5.2005 tarihli Kurum yazısıyla davacıya ödeyeceği borçlanma tutarının, günlüğü 2 dolardan toplam 14.400.- USD doları olduğu bildirildiği, davacının bu tutarı 17.5.2005 tarihinde ödediği ve ödediğini de 18.5.2005 tarihli dilekçesiyle Kuruma bildirdiği, ancak 10.5.2005 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 22.4.2005 tarihli Bakanlar Kurulu kararıyla sosyal güvenlik kuruluşlarınca döviz ile değerlendirilecek sürelerin her bir günü için tahakkuk ettirilecek prim, kesenek ve karşılık borcu tutarı 2 dolardan 5 dolara çıkarıldığından Kurumun 16.6.2005 tarihli yazıyla davacıya 21.600 dolar daha ödemesi gerektiğini bildirdiği dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Davacının ödeme yaptığı  17.5.2005 tarihinde, Borçlanma bedelini arttıran Bakanlar Kurulu kararı 22.4.2005 tarihinde yürürlüğe girmiş olduğundan 3201 sayılı Yasa’nın Geçici 2.maddesindeki “tahakkuk ettirilen borç miktarı, ödeme tarihindeki doların Türk Lirası karşılığı esas alınarak hesap ve tahsil edilir” kuralı gereği, borçlanma bedelinin günlüğü 5 USD doları üzerinden ödenmesi gerekir. 
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutularak davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulüne  karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 4.7.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.