Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/12140 Esas 2022/2503 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü hakkında 19.11.1993 tarihinde işlediği kasten eşini öldürme ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından cezalandırılmasına dair Muğla Ağır Ceza Mahkemesince verilen 20 yıl ağır hapis ve 10 ay hapis cezalarının infazı sırasında hükümlü hakkında 4616 sayılı Kanun hükümleride dikkate alınarak Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 22.12.2006 tarih ve 2006/177 müteferrik sayılı kararı ile geriye dönük olarak 09.12.1999 tarinden geçerli olmak üzere şartla tahliyesine karar verildiği, bihakkın tahliye tarihi 09.02.2015 olarak belirlenen hükümlünün bihakkın tahliye tarihi dolmadan deneme süresi içerisinde 11.12.2013 tarihinde kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/1-(c ), son, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırıldığı, bu mahkumiyet kararının 17.042017 tarihinde kesinleşmesi üzerine Muğla 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 19.04.2018 tarihli ve 1993/290 Esas, 1994/81 karar sayılı ek kararı ile hükümlü hakkında Fethiye Ağır Ceza Mahkemesince verilen 22.12.2006 tarih ve 2006/177 müteferrik sayılı şartla tahliye kararının geri alınmasına, deneme süresi içerisinde işlediği suç tarihi olan 11.12.2013 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 09.02.2015 tarihleri arasındaki sürenin 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 107/13-(a) maddesi uyarınca aynen infazına karar verildiği, hükümlünün bu karara karşı 27.04.2018 tarihli dilekçesiyle yaptığı itirazın itiraz mercii olan Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinin 14.05.2018 tarihli ve 2018/760 değişik iş sayılı kararı ile kesin olarak reddine karar verildiği, Cumhuriyet savcılığının 05.06.2018 tarihli dilekçesinin temyiz dilekçesi olmayıp, 25.08.2005 tarihli kararın kesinleşmediği ve ceza miktarı itibariyle re’sen temyize tabi olması nedeniyle dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtaya gönderilmesi gerektiğine ilişkin mahkemeye hitaben yazılan bir yazı olduğu, 25.08.2005 tarihli uyarlama kararında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu ile ilgili olarak verilen kararın yasal süresi içerisinde temyiz edilmemesi nedeniyle 09.09.2005 tarihinde kesinleştiği, ancak hükümlü hakkında kasten eşini öldürme suçundan mahalli mahkemece verilen kararın ceza miktarı itibariyle re’sen temyize tabi olduğu anlaşılmakla evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümlü ... hakkında kasten eşini öldürme suçundan 765 sayılı TCK'nin 449/1, 51/1, 59, 31, 33. maddeleri gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince onanmak suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi uyarınca yeniden ele alınıp, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında; uygulanan haksız tahrik ve takdiri indirim hükümleri nedeniyle takdir hakkının kullanılması sözkonusu olduğundan, duruşmalı inceleme yapılarak hüküm kurulması gerekirken, duruşma yapılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi,
Usul ve yasaya aykırı olup, ceza miktarı itibariyle re’sen temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 01/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.