Mahkemesi     :  Eskişehir  İş Mahkemesi
Tarih               :  29.12.2005
No                   : 709-825  
                          
Davacı emekli aylığından kesilen sosyal güvenlik destek hrimi kesintisinin iptaline va kesilen primlerin iadesine,     karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacıya ödenen  yaşlılık  aylığından Sosyal güvenlik destek primi kesintisi  yapılmasına ilişkin davalı kurum işleminin iptali ile yersiz kesilen 1.500 YTL  kesintinin davalı kurumdan  istirdadı istemine ilişkindir.
Mahkemece  davacının Sosyal Güvenlik destek primi  kesintisi yapılmasını gerektirecek bir çalışması tesbit edilmediğinden davalı kurumca kesinti yapılmasına ilişkin işlemin kaldırılmasına,  yapılan kesintilerin davalı kurumdan tahsili ile davacıya  verilmesine karar verilmiştir.
1479 sayılı yasanın  Ek 20. maddesinde bu kanuna göre yaşlılık aylığı  bağlananlardan 24 maddenin 1. numaralı bendinde belirtilen çalışmalarına devam  edenlerin veya daha sonra  çalışmaya başlayanların aylıklarından sosyal güvenlik destek primi kesileceği belirtilmiştir.
Yapılan incelemede davacının Diyarbakır Ticaret Odası kaydının 2.3.1962-7.7.2005, vergi kaydının 18.8.1982-31.12.1990, Eskişehir Ticaret Odası Kaydının 23.5.2000-21.6.2001 tarihleri arasında olduğu, 1.7.1986 tarihinden beri yaşlılık aylığı aldığı,  davalı kurumca mesleki faaliyetinin devam etmesi sebebiyle 1.10.1999- 1.8.2005 döneminde çalıştığı kabul edilerek sosyal  güvenlik destek primi tahakkuk ettirilerek  aylıklardan kesildiği anlaşılmaktadır. 
1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesinde  zorunlu Bağ-Kur  sigortalılığı için  esnaf sicili veya kanunla  kurulu  meslek kuruluşu kaydı aranırken  20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren  2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı  Yasa"nın  24. maddesi değiştirilecek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için  gelir vergisi  mükellefi olması şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden  muaf olanlar  için meslek kuruluşuna kayıtlı  olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı  Yasa ile 24. madde  değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması  yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur   sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden muaf olanlar için  esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür.
Görüldüğü üzere 1.10.1999-1.8.2005 dönemi yönünden  sigortalılık için yasal  koşullar  oluşmaktadır.  Bu durumun aksinin ispatı  ise davacının gerçekten hangi tarihte  bağımsız çalışmasının sona erdiğinin usulünce yapılacak araştırma sonucunda  belirlenmesine bağlıdır. Bunun için işyerinin  bağlı bulunduğu muhtarlık ve Belediye, Emniyet ve  zabıta marifetiyle araştırma  yapılarak bilgi alınması, komşu işyeri  sahipleri ve çalışanları tesbit edilerek beyanlarına başvurulması,  Eskişehir  Ticaret Odası ve Diyarbakır    Ticaret Odasından ihtilaf konusu döneme davacının hazirun cetvellerinde adı ve imzasının bulunup bulunmadığı, seçimlere katılıp katılmadığı araştırılmak ve çıkacak sonuca göre tüm deliller bir arada değerlendirilmek suretiyle sonuca ulaşmak gerekir.
Diğer yandan, hüküm fıkrasında verilen karar ile taraflara yükletilen ve bahşedilen  vazife ve haklar hiçbir şüphe ve tereddüdü  gerektirmeyecek biçimde  çok açık olarak yazılmalıdır.
Somut olayda davacı yapılan kesintilerin 1.500 YTL"nın davalı kurumdan istirdadını  talep etmiştir. Davacının  yaşlılık  aylıklarından dava tarihine kadar davalı kurumca kesilen sosyal güvenlik primi miktarı mahkemece  araştırılıp tesbit edilmeksizin  kesilen aylıkların davalı  kurumdan  tahsiline  karar verilmiş  olmasıda HUMK"nun 389. maddesine aykırı  olup kabul şekli  bakımından hatalı olmuştur.
O halde, davalı kurum vekilinin  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 6.7.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.