
Esas No: 2006/2058
Karar No: 2006/8219
Karar Tarihi: 13.07.2006
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/2058 Esas 2006/8219 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Afyonkarahisar Asliye Hukuk İş Mahkemesi
Tarih : 09.12.2005
No : 282-345
Davacı, 15.6.1982-21.3.1985 tarihleri arası esnaf Bağ-Kur sigortalısı olduğu tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının 15.6.1982-21.3.1985 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesinde zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için esnaf sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kaydı aranırken 20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesi değiştirilecek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olması şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için meslek kuruluşuna kayıtlı olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür.
Davacının 1992 yılında geriye yönelik olarak 20.4.1982 tarihi itibariyle tescil edildiği, uyuşmazlık konusu döneme ilişkin sadece oda kaydının bulunduğu başkaca bir kaydın bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Davacının 1479 sayılı Yasa gereği tescili 1992 yılında geriye yönelik olarak yapılmış olmakla, 1992 yılında yürürlükte bulunan 1479 sayılı Yasa"nın 24.maddesi gereğince uyuşmazlık konusu döneme ilişkin sigortalılık koşullarının oluşmadığı ortadadır. Ne var ki, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1.10.1997 gün ve 1997/10-578 Esas, 1997/758 Karar sayılı ilamı gereğince uyuşmazlık konusu dönem olan 15.6.1982 ile 21.3.1985 tarihleri arasına ilişkin primlerin ödenmiş ve davalı Kurum tarafından uzun süre kullanılmış olması halinde bu süreyi de sigortalılık süresi olarak kabul etmek gerekir. Davacı tarafından 1997 yılında çıkarılan aftan yararlanmak suretiyle bu döneme ilişkin primlerin ödendiği ileri sürülmekte olup primlerin ödenip ödenmediği dosya içeriğinden açık bir şekilde anlaşılamamaktadır. Yapılacak iş, davacı tarafından ödenen primlerin hangi tarihler arasındaki sigortalılık süresine tekabül ettiğini hiçbir kuşkuya yer bırakmaksızın araştırmak, gerektiğinde bu hususta aktüerya uzmanından rapor almak suretiyle tesbit etmek ve çıkacak sonuca göre karar vermektir.
Mahkemece bu yönde bir araştırma yapılmaksızın sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13.07.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.