MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, çalışıtğı kalfa olarak eczanenin başkasına devredilmesiyle iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı zamanaşımı süresinin dolduğunu, isteklerin yerinde olmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini istemiştir
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Somut olayda, çalışmanın geçtiği ilçede üç eczane olduğu, davalıya ait eczanede kalfa olan davacının haftada iki nöbet tuttuğu ve kalan dört gün için de saat 8.00-18.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti belirlenmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu düzene göre fazla çalışma saatleri belirlenirken ara dinlenme düşüldükten sonra günlük yedi buçuk saatin üzerinde kalan saatlerin fazla çalışma olduğunun kabul edilmesi hatalı olmuştur. Bu tür bir çalışma düzeninden ara dinlenmeler düşüldükten sonra haftalık toplam çalışmanın kırkbeş saati geçen süresinin fazla çalışma kabul edilmesi gerekir. Ancak olayda davacının nöbet tuttuğu günlerden sonra bir gün dinlenip dinlenmediği konusu açıklığa kavuşturulmamıştır. Oysa bu konuda davalı taraf nöbetten sonra bir gün dinlenme iddiasında bulunmuştur. Öncelikle tarafların, gerekirse tanıklarının yeniden beyanlarına başvurularak nöbet ve sonrasındaki çalışma düzenini aydınlatılarak davacının nöbetten sonra dinlenip dinlenmediğinin tesbiti yapıldıktan sonra fazla çalışma durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekir. Öte yandan davacının nöbetten sonra bir gün dinlendiği kabul edilmesi durumunda artık hafta tatilinde çalışması bulunduğundan da sözedilemez. Zira hafta tatilinin haftanın herhangi bir gününde kullanılmasında engel bir durum ve uygulama bulunmamaktadır.
Mahkemece açıklanan maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.