Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine  karar vermiştir.
Hükmün davacı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık, trafik iş kazasında yaralanan  işçinin uğradığı maddi ve manevi zararın, işverene ödetilmesi isteğine ilişkindir.
İş kazası sonucu meydana gelen olayda, sorumluluğun taşıma işini üzerine alan dava dışı kooperatife ait olması nedeniyle davanın reddine karar verilmiş,  karar manevi tazminat yönünden davacı tarafça temyiz edilmiştir.
Dava dışı S.S K. 18 no.lu Otobüsçüler Motorlu Taşıyıcılar Kooperatifi ile davalı işveren Elelktrik Üretim A.Ş Genel Müdürlüğü"ne bağlı K.Termik Santralı İşletme Müdürlüğü arasında 6.8.2003 tarihinde düzenlenen sözleşme ile kooperatifin davalı işverene ait işçileri taşıma işini üstlendiği, 14.1.2004 tarihinde meydana gelen trafik iş kazasında, kooperatife ait aracı süren şöförü İ.Ö."ın 2/8 oranında, E.-B. şantiye binasından yola giren dava dışı mobil vinç şöförü N. D."ın 4/8 oranında, şantiye sorumlusu İ. Ö. "nin 2/8 oranında kusurlu oldukları, davalı işverenin kusurunun bulunmadığı davacının sürekli işgörememezlik orarının %0 olduğu konusunda uyuşmazlık yoktur.
Uyuşmazlık zarara uğrayan sigortalı işçinin bindiği servis aracının işverene ait olmamasına ve servis şöförü ile davalı işveren arasında hizmet akti bulunmamasına karşın meydana gelen olaydan işverenin sorumlu olup olamayacağı noktasında toplanmaktadır.
506 sayılı, S.S.K"nın 11/A (e) maddesi"nde açıkca gösterildiği üzere sigortalıların, işverence sağlanan bir taşıtla, işin yapıldığı yere toplu olarak götürülüp getirilmeleri sırasında meydana gelen olaylar iş kazası olarak nitelendirilir. 4857 sayılı İş Kanunu 2/3 ve 506 sayılı yasanın 5/2  maddesinde araçlar işyeri kapsamında kabul edilmiştir. Servis düzeninin bulunduğu işyerinde sigortalıların emniyetli ve güvenli bir şekilde işyerine götürülüp getirilmeleri işveren yükümünde olan bir sorumluluktur. İşveren bu görevi kendi araç ve işçisiyle yapabileceği gibi somut olayda olduğu gibi taşıma sözleşmesine bağlı olarak da yaptırması mümkündür. Taşıma işinin işveren nam ve hesabına yapılması durumunda, işçiye karşı sorumluluk doğrudan işverene aittir.    Bu nedenle asıl  işveren durumunda olan davalı, diğer alt işveren ve dava dışı diğer  işçilerin kusurundan birlikte  müşterek ve müteselsilen    sorumludur. (İş Kanunu md. 2)
Bu durumda, 26.6.1966 gün ve 1966/7-7 sayılı İçtihatı Birleştirme Kararı da gözetilerek davacıya uygun bir manevi tazminat takdir etmek yerine yazılı şekilde isteğin tümünün reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
O halde,  davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 21.9.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.