MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...(Kapatılan) 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28/02/2014 tarih ve 2013/46-2014/67 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ile davacı şirket arasında 17/05/2011 tarihinde yazılı bir iş sözleşmesi akdedildiğini, bu sözleşme kapsamında davalının davacı şirket nezdinde çalışmaya başladığını, davalının 16/01/2012 tarihli istifa dilekçesi ile görevinden özel sebeplerden kaynaklanan nedenlerle ayrılmak istediğini bildirerek iş akdini tek taraflı olarak feshettiğini, davacının yatırım uzman yardımcısı olarak çalıştığı, sözleşme uyarınca, işten her ne sebeple olursa olsun ayrılması halinde davacı ile aynı alanda faaliyet gösteren bir alanda 2 yıl süre ile çalışamayacağının düzenlendiğini ancak davacının ...’da aynı konuda faaliyet gösteren bir başka şirkette çalışmaya başladığını ileri sürerek, 12 aylık brüt ücret tutarından az olmamak üzere davacı şirketin uğradığı maddi zararın tazminine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, hukuken geçersiz de olsa sırf sözleşmede yazılı diye 12 aylık brüt ücret tutarında fahiş tazminat talep edilmesinin haklı ve geçerli kabul edilebilecek bir yönünün bulunmadığını bildirerek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporu kapsamından, taraflar arasında düzenlenen 17/05/2011 tarihli sözleşmenin 7. Maddesinde "personel görev nedeniyle öğrendiği her türlü bilgiyi şirket personeli dışında herhangi bir kimse ve üçüncü kişilere hiçbir şekilde açıklayamaz" hükmünün TBK 444. maddesi uyarınca rekabet yasağı kapsamında değerlendirilemeyeceği, davalının yaptığı işin konumuna göre davacı şirket yönünden işin sırlarına vakıf olmadığı, davacı kurumun önemli bir zarara uğrama koşulunun gerçekleşmediği, davanın dayanağı sözleşmenin davalı işe girerken davacı işveren tarafından hazırlandığı, rekabet yasağına sınırlama getiren kısmının boş olup sonradan ..., ...ve ... olarak elle yazıldığı, bu hükmün BK 21. maddesine göre yazılmamış sayılması gerektiği, 01/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren BK"nın Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"un 7. maddesine göre Türk Borçlar Kanunu"nun kamu düzenine ve genel ahlaka ilişkin hükümlerinin görülmekte olan davada uygulanacağı, davanın dayanağı sözleşmenin rekabet yasağına ilişkin maddesinin BK 20. maddesi kapsamında genel işlem koşulu niteliğinde olduğu, BK 21. maddesi uyarınca yazılmamış sayılacağı, kamu düzenine ilişkin bir hüküm olması nedeniyle görülmekte olan davalara da uygulanması gerektiğinden rekabet yasağına aykırılık oluşmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.1 - Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre ve sözleşme tarihi itibariyle yürürlükte bulunmayan 6098 sayılı TBK"nın genel işlem şartları ile ilgili hükümlerinin, Tatbikat Kanunu"nun 7. maddesi gerekçe gösterilerek uygulanması yerinde değilse de, mahkemenin diğer gerekçeleri yerinde görülmekle davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 – Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; mahkemece verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, bu temyiz dilekçesi hakime havale ettirilmiş ise de, temyiz defterine kaydettirilmediği gibi temyiz harcının yatırıldığına dair makbuza da dosya içinde rastlanmamıştır.
Temyiz dilekçesinin verilme usulü HUMK"nın 434. maddesinde açıklanmış olup, buna göre harca tabi ise temyiz dilekçesinin temyiz defterine kayıt ettirilip, temyiz harcının yatırılmış olması gerekmektedir. Davalı vekili tarafından bu işlemler yapılmamış, sadece temyiz dilekçesinin hakime havale ettirilmesi ile yetinilmiştir. Temyiz defterine kayıt ettirilip, harcı alınmayan temyiz dilekçeleri bakımından çözüm getiren 21.05.1985 gün ve 1984/5 esas,1985/1 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nda, harca tabi olmasına rağmen hesap edilip ilgilisinden alınmadan temyiz defterine kaydedilen temyiz dilekçeleri hakkında da HUMK"nın 434/3. maddesinde öngörülen eksik harç ödenmesi ile ilgili işlemin kıyasen uygulanması ve bu durumda temyiz isteminin, temyiz defterine kaydedildiği tarihte yapılmış sayılması gerektiği açıklanmıştır. Buna göre, somut olayda, temyiz defterine kayıt bulunmadığından, bu İBK"nın uygulanması gerekmemektedir.
Davalı vekili tarafından bu işlemler yapılmaksızın verilmiş temyiz dilekçesine konu temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, alınmadığı anlaşılan 123,60 TL temyiz başvuru harcı ile 25,20 TL temyiz ilam harcının davalıdan alınmasına, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.