Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, kayden paydaş oldukları 129 ada 8 parsel sayılı  tarla vasıflı taşınmaza davalının sürmek suretiyle elattığını  ileri sürerek, elatmanın önlenmesi isteğinde bulunmuşlardır. 
Davalı, çekişme konusu yere eskiden beri zilyet olduğunu, 3091 Sayılı Yasa gereğince davalılar aleyhine verilmiş  men kararlarının bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı D. B.kayden paydaş olduğu taşınmaza davalının  haklı ve geçerli bir neden olmaksızın elattığının keşfen sabit olduğu gerekçesiyle  elatmanın önlenmesine  karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkin olup, mahkemece yapılan araştırma, inceleme ve uygulama neticesinde kayden davacının paydaşı olduğu çekişme konusu taşınmaza, teknik bilirkişinin raporuna ekli krokide kırmızı ile taralı (A) harfi ile gösterilen yere, davalının haklı ve geçerli bir nedeni olmaksızın elattığının saptanarak davacılardan D. davasının kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Buna göre,  davalının  temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine,
Ancak; davacılardan H. Ö.B.nın kayden çekişmeli taşınmazda TMK"nun 683. maddesinden kaynaklanan bir mülkiyet hakkı bulunmadığı gibi mahdut bir ayni hakkının da varolmadığı sabittir. O halde H.Ö.B.yönünden, davada aktif dava ehliyetinin bulunmaması sebebi ile, davasının HUMK"nun 38. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekirken kabulü yönünde hüküm kurulması  doğru değildir.
Davalının, bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedene hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  20.10.2010  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.