Taraflar arasında görülen davada;
Davacı,kayden  paydaşı  olduğu  388  parsel  sayılı  taşınmazdaki  özel  parselasyon  planına  göre  68  nolu  özel  parseldeki   bina kendisine  ait  olmasına  karşın  bu  binaya  ilişkin  olarak  davalı  F.  tarafından  davalı  H.  aleyhine  açılan  elatmanın  önlenmesi  ve  yıkım  davasının  kabulle  sonuçlandığını, binanın  yıkımı  için   ilamın  icraya  konulduğunu, binanın  yıktırılmak  istendiğini  ileri  sürerek  elatmanın  önlenmesini  istemiştir.
Davalılar, davanın  reddini    savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın  kabulüne  karar  verilmiştir.
Karar, davalı F.vekili  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava,  çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi  isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden, özellikle noksanın tamamlanması yoluyla getirtilen belgelerden; çekişme konusu  388 sayılı kadastral parselde davacı, davalı F. ve dava dışı kişiler paydaş iken, taşınmazın,  hüküm tarihinden sonra  imara tabi tutulduğu, 3194 sayılı Yasanın 18. maddesi  uyarınca yapılan imar uygulama  işlemi sonucunda,  davacı ve davalı F.adına müstakil  1 ve 2  sayılı imar parsellerinin oluştuğu; eldeki davanın davacısı tarafından 3194 sayılı Yasanın 18. maddesi  uyarınca yapılan imar uygulama  işleminin iptali isteğiyle idare mahkemesinde dava açıldığı; davanın,  İstanbul 5. İdare Mahkemesinin 2009/276 esasında kayıtlı  bulunduğu ve  halen derdest olduğu anlaşılmaktadır.
Bu durumda, anılan iptal davası sonucunun eldeki davayı etkileyeceği kuşkusuzdur.
O halde, İstanbul 5. İdare Mahkemesinin 2009/276 esasında kayıtlı dava sonucunun eldeki dava bakımından bekletici mesele yapılması ve sonucuna göre bir karar verilmesi  için hüküm bozulmalıdır.
Davalı F. vekilinin temyiz itirazları  yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan  peşin  harcın  temyiz  edene  geri  verilmesine, 20.10.2010  tarihinde  oybirliğiyle  karar  verildi.