MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/06/2014 tarih ve 2013/246-2014/163 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili kurumun maliki olduğu "TSE" ibareli markanın davalı tarafından müvekkili ile sözleşme yapılmaksızın "..." marka kablolar üzerinde kullanıldığının tespit edildiğini, davalının bu eyleminin müvekkilinin marka hakkına tecavüz oluşturduğunu ileri sürerek, davalının markaya tecavüzünün durdurulmasına, 7.906 TL maddi, 39.530 TL manevi tazminatın faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili adına tescilli "..." markası ile üretilen ürünlerin fason firma aracılığıyla üretildiğini, müvekkili şirketin ürünlerini üreten dava dışı şirketin "TSE" markasını kullanma yetkisine sahip olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalıya ait işyerinde yapılan keşifte, davalının "..." markası ile satışa arz ettiği oto tesisat kablolarının etiketinde "TSE" markasının ve "... Tarafından Üretilmiştir" şerhinin bulunduğu, söz konusu taşıt kablosu ürünlerinin, davalı tarafından dava dışı ... Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi"ne ürettirildiği, bu şirketin de davacı ile yaptığı sözleşmeye dayalı olarak "TSE" markasını kullanma hakkına sahip olduğu, "TSE" markasını ürün ve etiketi üzerinde kullanma hakkı olan dava dışı ... Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi"nin sahip olduğu yetkiden, anılan ürünü hiçbir değişikliğe uğratmaksızın satan davalı şirketin de istifade edebileceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 23/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.