Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2234 Esas 2022/2354 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten Öldürme, Kasten Öldürmeye Teşebbüs
HÜKÜM :A) ... 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/03/2020 tarih ve 2018/423 E. 2020/91 K. sayılı ilamı ile;
1) Sanığın katılan ... ve ......e yönelik eylemleri nedeniyle 5237 sayılı TCK'nin 81/1, 35/2, 62, 53, 58 maddeleri uyarınca ayrı ayrı (iki kez) 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
2) Maktul ...'e yönelik kasten öldürme eylemi nedeniyle 5237 sayılı TCK'nin 81, 62, 53, 54,58 maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı.
B) Bu kararın istinafı üzerine;... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 02/10/2020 gün ve 2020/1076 E. 2020/1041 K. sayılı ilamı ile;
1) Sanığın katılan ... ve ......e yönelik eylemleri nedeniyle kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik istinaf başvurularının ayrı ayrı düzeltilerek esastan reddine,
2) Sanığın maktul ...'e yönelik kasten öldürme eylemi nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurularının esastan reddine ilişkin kararı.
TEMYİZ EDENLER : Sanık ... ve müdafii.


TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 02/10/2020 gün ve 2020/1076 Esas 2020/1041 Karar sayılı kararının, sanık müdafii tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
../..
S/2

Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ...'ın kendisine tebliğ edilen ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 02/10/2020 gün ve 2020/1076 Esas 2020/1041 Karar sayılı gerekçeli karara karşı 15 günlük yasal süresinden sonra temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla; 5271 sayılı CMK'nin 298. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının beş yılın üzerinde olması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca bölge adliye mahkemesi kararının temyize tabi olduğu belirlenerek sanık müdafiinin temyiz istemleri ile sınırlı şekilde yapılan incelemede;
Sanığın maktul ...'e yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden suç vasfına ilişkin olarak mahkemenin takdir ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, tebliğnamedeki suçun olası kast ile işlendiğine dair bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanığın, maktul ve katılanların çalışmakta olduğu eğlence mekanına müşteri olarak gidip hesabı fazla bulması nedeniyle münakaşa ederek suç yerinden ayrıldığı, bir müddet sonra silah temin ederek geri döndüğü, aniden işyerinin koridor kısmında katılanlara ateş ettiği, katılan ...'in isabet almadığı ancak diğer katılan ...'ün aynı ateş ile sağ ayak kısmından yaralandığı olayda; hiç isabet almayan Muzaffer ile ateşli silahla yaralanmasının vücutta abrazyona sebep olduğu ... Özgür için 5237 sayılı TCK'nin 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı nazara alınmaksızın her iki katılan için yazılı şekilde 9 yıl hapis cezasına hükmedilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Sanık hakkında kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak tesis edilen 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmekle;
Sanık hakkında, katılanlara yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 02/10/2020 gün ve 2020/1076 Esas, 2020/1041 Karar sayılı düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddine dair ve maktule yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin istinaf başvurularının esastan reddine dair kararının, tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin suç vasfına, hatalı kabule, öldürme kastı ve öldürmeyi gerektirecek husumetin bulunmadığına, meşru savunmaya, şüpheden sanık yararlanır ilkesinin ihlal edildiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince tebliğnameden farklı düşünce ile TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKÜMLERİN ONANMASINA, hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçen süre göz önüne alındığında, sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/1. maddesi gereğince “... 13. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.