Davacı,  yaşlılık aylıklarının geç bağlanmasından dolayı 3.440,82 YTL faiz alacağının Kurumdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici nedenlere göre  davalı  vekilinin   aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine
2-Dava,  davacının yaşlılık aylığının davalı kurumca  geç ödenmesi sebebiyle birikmiş faiz alacağının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece  istemin kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki  kayıt ve belgelerden  davacının 31.3.2000 tarihinde davalı Kuruma yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunduğu,  davacının sigorta dosyasında bulunan yedi adet işe giriş bildirgelerinde  D.N.T.in olan  adının bir kısmında N.T., bir kısmında D.N.T.olarak yazılması nedeniyle davalı Kurumca farklı isimli kişiler  adına düzenlenen bu  bildirgelerle bildirilen   çalışmaların davacıya aidiyetine ilişkin mahkemeden karar alınması gerektiğinden bahisle yaşlılık aylığının bağlanmaması  üzerine davacı tarafından bildirge de yazılı isimlerin düzeltilmesi için dava açıldığı, İstanbul 8. İş  Mahkemesinin 2003/596 Esas nolu dosyasında görülen davada anılan mahkemece 15.7.2004 tarihli kararla bildirgedeki isimlerin düzeltildiği ve verilen kararın Dairemizin  9.11.2004 tarihli kararı ile onanmak suretiyle kesinleştiği,  davalı kurumca davacıya 1.4.2000 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı bağlanarak  birikmiş  aylıkların 25.4.2005 tarihinde PTT  havalesi ile gönderilip ödendiği, davacının parayı almadan  önce  ihtarname çekerek faiz alacağı hakkını saklı tuttuğu  anlaşılmakatdır.  İşe giriş bildirgelerinde yapılan isim hatası nedeniyle davalı kuruma bildirilen çalışmaların davacıya aidiyeti konusunda açıklık bulunmadığından  isim hatasının düzeltilmesine ilişkin mahkeme hükmü kesinleşene kadar davacıya yaşlılık aylığı bağlanmamasına ilişkin davalı  kurum işlemi yerinde olup  bildirgelerdeki isim hataları davalı kurum  işleminden kaynaklanmadığından ve bu konuda davalı kuruma kusur izafe edilemeyeceğinden ayrıca davacıya yaşlılık aylığı  bağlanması  15.7.2004 tarihli mahkeme kararının icra edilmesine bağlı olduğundan mahkemece davalı kurumun davacının tahsis talebinde bulunduğu 1.4.2000 tarihi ile mahkeme kararının kesinleştiği 9.11.2004  tarihleri arasındaki dönem yönünden  gecikme nedeniyle faiz ödemekle sorumlu tutulmuş  olması isabetsiz olmuştur.
Yapılacak iş; davalı Kurumdan  davacının İstanbul 8. İş Mahkemesinin  9.11.2004  tarihinde kesinleşen kararının uygulanması istemine ilişkin dilekçesinin kurum kayıtlarına girdiği tarih sorulup tesbit  edilerek 506 sayılı Yasa"nın 116. maddesindeki üç aylık işlem yapma süresi de gözetilmek  suretiyle belirlenecek  tarih ile birikmiş aylıkların ödendiği 25.4.2005 tarihi arasındaki  dönem yönünden davacının hakettiği faiz alacağını bilirkişiye  hesaplattırmak  suretiyle varılacak sonuca göre hüküm kurmaktır. 
Öte yandan 19.12.1984 gününde yürürlüğe giren 3095 sayılı  Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine ilişkin Kanun, Murabaha Nizamnamesini  yürürlükten  kaldırarak bu tarihi kadar % 5 olan kanuni faiz oranını %30 olarak belirlenmiş, ancak Bakanlar Kuruluna bu oranı % 80"ine kadar artırma ve eksiltme yetkisi verilmiş,  Bakanlar Kurulunca bu yetkiye dayanılarak 1.1.998 tarihinde kanuni faiz oranı  %50"ye  çıkartılmış, Anayasa Mahkemesi 15.12.1998 tarihli  kararı ile  3095 sayılı  Yasa"nın 1 ve 2. maddelerini  iptal etmiş, karar 26.11.1999 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak 6 ay sonra 26.5.2006 tarihinde yürürlüğe girmeden önce 15.12.1999  tarihli 4489 sayılı Yasa"nın 1. maddesi ile 3095 sayılı Yasa"nın 1. maddesi  değiştirilerek Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankasının önceki yılın 31 Aralık günü kısa vadeli   kredi işlemlerinde uyguladığı reeskont oranını  yasal faiz oranı olarak  belirlemiştir. Ancak 1.4.2003 tarihinde itibaren uygulanan 2003 yılı Bütçe Kanununda ilgili  Kanunda düzenleme yapılıncaya kadar Genel Bütçeye dahil daireler ile Katma Bütçeli idarelerin  ilama bağlı kararları  için 3095 sayılı Yasa"nın  1. maddesindeki kanuni faiz oranı 1.4.2003 tarihinden itibaren aylık %2,5 olarak, 2004 yılı Bütçe Kanununda %1.25 , 2005 yılı Bütçe Kanunu ile 1.1.2005 tarihinden itibaren  aylık %1  olarak belirlenmiş, ancak  Anayasa Mahkemesince  2003 ve 2004 yılı  Bütçe Kanunlarındaki bu hükümler Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmiş, 2005 yılı Bütçe Kanunu ile  ilgili iptal başvurusu hakkında henüz karar verilmemiştir.   5335 sayılı Yasa ile 3095 sayılı Yasa"nın 1. maddesi ile değiştirilmiş yasal faiz oranı  1.5.2005  tarihinden itibaren %12  olarak belirlenmiş, bu oran Bakanlar Kurulu Kararı ile 1.1.2006 tarihinden itibaren   % 9"a  indirilmiştir. Gerek 12. Hukuk Dairesinin oturmuş içtihatlarında  gerekse Hukuk Genel Kurulu"nun 1.12.2004 tarihli 2004/12-667 Esas  2004/628 Kararında  Bütçe Kanunundaki aylık faiz oranının  sadece genel bütçeye dahil  dairelerle   katma bütçeli  idarelerin ilama bağlanmış borçlarıyla  sınırlı bir düzenleme getirdiği,  bu nitelikte olmayan borçların kapsam dışı  tutulduğu bildirilmiştir.
T.C. Merkez Bankası  Başkanlığınca  İskonto oranı 17.5.2002 tarihinde % 55, 14.6.2003 tarihinde % 50  8.10.2003 tarihinde % 43, 15.6.2004 tarihinde % 38, 13.1.2005 tarihinde % 32 olarak tesbit edilmiştir.
Bu tesbitler karşısında  yasal faiz oranlarının 19.12.1984 tarihine kadar %5, 20.12.1984-31.12.1997 arasında %30, 1.1.998-14.12.1999 arasında %50, 15.12.1999- 16.5.2002 arasında 60, 17.5.2002-13.6.2003 arasında %55,  14.6.2003-7.10.2003  arasında %50, 8.10.2003-14.6.2004 arasında %43, 15.6.2004-12.1.2005 arasında %38, 13.1.2005- 30.4.2005  arasında %32, 1.5.2005-.31.12.2005 arasında %12, 1.1.2006 tarihinden itibaren 9  olarak uygulanması gerekir.
Faiz alacağının  hesabına ilişkin bilirkişi raporunda faiz hesabı yapılırken faiz oranları 17.5.2002-30.6.2002 tarihleri arasında % 55 olduğu halde % 60, 14.6.2003-30.6.2003 tarihleri arasında % 50 olduğu halde  % 55, 8.10.2003-31.12.2003 tarihleri  % 43 olduğu halde % 50, 15.6.2004-30.6.2004 tarihleri arasında % 38 olduğu halde % 43, 13.1.2005-25.4.2005 tarihleri arasında % 32 olduğu halde % 38 oranı üzerinden hesaplama yapıldığı görülmektedir. Mahkemece faiz alacağını faiz oranlarını hatalı uygulamak suretiyle fazla hesaplayan bilirkişi raporu esas alınarak sonuca gidilmiş olması da  kabule göre hatalı olmuştur.
O halde,  davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar  bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 3.10.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.