Davacı, yaşlılık aylığından sosyal güvenlik destek primi kesintisi yapılması işleminin iptaliyle kesilenlerin iadesine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının ticari faaliyette bulunmadığından bahisle yaşlılık aylığından sosyal güvenlik destek primi kesintisi yapılması işleminin iptali ile kesilenlerin iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile varılmıştır.
1479 sayılı Kanunun 24.maddesi gereğince zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için oda ve sicil kaydı yeterli olup, 1479 sayılı Kanunun Ek. 20.maddesinin yürürlük tarihinden sonraki dönemde oda ve sicil kaydının gerçeği yansıtıp yansıtmadığının araştırılması gerekmektedir. Somut olayda davacının sosyal güvenlik destek primi kesintisine ilişkin 1479 sayılı Kanunun Ek. 20.maddesinin yürürlüğe girdiği tarihte vergi kaydı sona ermiş ise de, oda ve sicil kaydının devam ettiği açıktır. Vergi kaydının 1987 yılında, oda ve sicil kaydının ise 2005 yılında sona erdiği görülmektedir.
Yapılacak iş, 1479 sayılı Kanunun Ek 20.maddesinin yürürlük tarihinden sonra davacının kendi nam ve hesabına fiili ve gerçek çalışmasının olup olmadığının tesbiti için gerekirse Belediye Zabıtası ve Emniyet Müdürlüğü aracılığıyla araştırma yapmak, komşu işyeri kayıtlarına geçmiş tanık beyanlarına başvurmak, davacının odaya aidat yatırıp yatırmadığı hususu ile Odaya ait hazirun cetvellerinde adının ve imzasının bulunup bulunmadığı araştırılmak ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek davacının ilerlemiş yaşına rağmen çalışıp çalışamayacağı da dikkate alınarak sonuca ulaşmaktan ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 05.10.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.