Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/361 Esas 2022/2265 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜMLER : 1)... Ağır Ceza Mahkemesinin 12.11.2019 tarih, 2018/444 Esas, 2019/421 Karar sayılı kararı ile; sanığın kasten öldürme suçundan TCK'nin 81/1, 62, 53, 63. maddeleri gereğince 25 yıl hapis cezasına mahkumiyetine,
2) ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 26.02.2020 tarih, 2020/592 Esas, 2020/430 Karar sayılı kararı ile; istinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddine dair.

TÜRK MİLLETİ ADINA

... Ağır Ceza Mahkemesinin 12.11.2019 tarih, 2018/444 Esas, 2019/421 Karar sayılı kararı ile sanığın, maktulü kasten öldürme suçundan TCK'nin 81/1, 62, 53, 63. maddeleri gereğince 25 yıl hapis cezasına mahkumiyetine karar verildiği, sanık müdafii tarafından hükmün temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 14.10.2021 tarih, 2021/92 Esas, 2021/13334 Karar sayılı ilamı ile hükmün temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanmasına karar verildiği,
Yargıtay 1. Ceza Dairesininn temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanmasına dair kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.01.2022 tarih, KD-2020/109283 nolu yazısıyla;

"Başsavcılığımız ile Yüksek Daire arasında uyuşmazlık konusu olan husus, iddianamede ve esas hakkındaki mütalaada haksız tahrik hükümlerinin uygulanması talep edildiği halde mahkemece TCK'nin 29. maddesinin uygulanmadığı bu durumda sanığa TCK’nin 29. maddesinin uygulanmaması ihtimaline binaen ek savunma hakkı tanınması gerekip, gerekmediğine ilişkindir.
Sanık ...'nın kasten öldürme suçundan TCK'nin 81/1, 29 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması için kamu davası açılmış, iddianamede olayın oluş şekli anlatıldıktan sonra "tartışmanın maktulden kaynaklanan ilk hareket nedeniyle başlaması ve tanıkların şüpheli ve maktul hakkındaki beyanları birlikte değerlendirildiğinde şüpheli lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği" belirtilmiştir.
İddia makamı esas hakkında mütalaasında ise iddianamedeki gerekçe ile sanık hakkında TCK'nin 29. maddesinin uygulanmasını talep etmiştir.
Kovuşturma evresinde sanık müdafii, müvekkilinde öldürme kastı olmadığını ve meşru savunma koşullarının oluştuğunu savunmuş, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığına dair herhangi bir savunma yapmamıştır.
İddianamede ve esas hakkındaki mütalaada haksız tahrik hükümlerinin uygulanması talep edildiği halde Mahkemece TCK'nin 29. maddesi uygulanmamış, uygulanmama ihtimaline binaen ek savunma hakkı ise tanınmamıştır.
Yargıtay Birinci Ceza Dairesinin 13/05/2019 tarih ve 3112-2682 sayılı ve benzer kararlarında, iddianamede ve esas hakkındaki mütalaada TCK’nin 29. maddesinin uygulanması talep edildiği hallerde ek savunma hakkı tanınmadan TCK'nin 29. maddesinin uygulanmaması halinde yerel mahkeme kararlarının bozulmasına karar verilmiştir.
Bu durumda; Sanık ... hakkında TCK'nin 29. maddesinin uygulanmama ihtimaline binaen ek savunma hakkı tanınması gerektiği halde bu hak tanınmadan, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin "Adil yargılanma hakkı" başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının "Hak arama hürriyeti" başlıklı 36. maddesine ve CMK'nin 226. maddesine muhalefet edilerek mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle savunma hakkı kısıtlandığından hükmün bozulmasına karar verilmesi gerektiği halde temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanmasına karar verilmesi nedeniyle Yüksek Dairenizin kararına karşı itiraz yoluna başvurulması gerekmiştir." şeklinde talepte bulunarak dosyanın itirazen incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Gereği görülüşüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında düzenlenen iddianamede ve mütalaada TCK'nin 29. maddesinin uygulanması talep edilmiş ve uygulanmaması ihtimaline karşı, sanığa 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmemiş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01.07.2021 tarih, 2019/8-443 Esas, 2021/327 Karar sayılı ilamı ile 17.12.2013 tarih, 2012/1479 Esas ve 2013/611 Karar sayılı ilamı gereğince, mahkemenin sanık lehine haksız tahrik koşullarının oluşmadığı yönündeki kabulü doğrultusunda ek savunma hakkı tanınmamasında usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığı, bu haliyle Dairemizin anılan kararının usul ve kanuna uygun olduğu anlaşılmakla, yerinde görülmeyen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itirazının REDDİNE,
2) Dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.