Davacı, davalılardan işveren ait işyerinde 01.01.1998-30.09.2002 tarihleri arası çalıştığının tespiti ile işçilik alacaklarının tahsiline   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ile davalılardan kurum vekilleri  tarafından  temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı S.S.K. Başkanlığı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle hizmet tesbit davasına ilişkin usul ve yasaya uygun olan hükmün onanmasına.
2-Davacının temyiz itirazlarına gelince;
Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacının Mersin İş Mahkemesine 19.01.2005 tarihinde kıdem ve ihbar tazminatı ile ödenmeyen işçilik alacaklarının davalı işverenden  tahsili istemiyle alacak davası açtığı ve mahkemenin 2005/89 Esas nolu dosyasında görülen bu alacak davasının 12.07.2005 tarihli karar ile hizmet tesbitine ilişkin bu dava ile birleştirilmesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Aralarında bağlantı bulunan davaların ayrı ayrı açıldığı ve görüldüğü aynı mahkeme, davanın her safhasında kendiliğinden veya tarafların talebi ile bu davaların birleştirilmesine karar verebilir. Birleştirme kararı verilmesi halinde mahkeme ikinci dava ile birinci davayı birlikte inceleyip karara  bağlamak zorundadır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular  gözetilmeksizin birleştirilen alacak davası hakkında olumlu yada olumsuz bir hüküm kurulmamış olması   usul ve yasaya  aykırı olup bozma nedenidir.
O halde,davacı vekilinin  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine , 05.10.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.