Davacı  davalılardan işverene ait işyerinde çalıştığı süre içerisinde % 50 itibari hizmetten yararlanması gerektiğinin tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni  gerektirici  nedenlere    göre  davalı kurum vekilinin  aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan  temyiz itirazlarının reddine
2-Dava, davalı  işverene bağlı  mühimmat  fabrikası işyerinde parlayan ve patlayıcı maddeler dolum tesisinde  geçen çalışmaları sebebiyle,  davacının itibari hizmet süresinden yararlanıp yararlanmayacağı ve bu sürenin prim gün sayısına  eklenip eklenmeyeceğine ilişkindir.
Mahkemece   davacının 13.10.1964-31.7.1968 tarihleri arasında davalı işyerinde geçen  çalışmaları sebebiyle 660 günlük itibari hizmet süresinden yararlanmasına ve bu sürenin  davacının toplam prim gün sayısına eklenmesi  gerektiğinin tesbitine karar verilmiştir.
Davacının patlayıcı maddeler dolum tesisindeki çalışmaları sebebiyle 3575 sayılı Yasa"nın  19. maddesi uyarınca  itibari hizmetten yararlanması gerektiği ortadadır.  Ancak mahkemece  tesbit edilen sürenin prim ödeme gün sayısına eklenmesi doğru görülmemiştir.
Davacı, M.K.E.K  Mühümmat Fabrikası işyerinde  3575 sayılı Askeri Tekaüt ve Muavenet Sandığına tabi  olarak çalışmış olup,  anılan  Sandık 1.8.1968 tarihinde 991 sayılı Yasa ile SSK"na devredilmiş, 991 sayılı  Yasa"nın  1. maddesinde 3575 sayılı Yasa ile kurulu Askeri Tekaüt ve Muavenet  Sandığının SSK"na  devredildiği,  2. maddesinde  sandığa tabi olarak geçen fiili hizmet sürelerinin kurumca uygulanan  Sosyal Sigortalara tabi olarak geçmiş sayılacağı, 3. maddesinde;  SSK"na devredilen sandık üyeleri hakkında  Sosyal Sigortalar Kanunu hükümlerinin uygulanacağı   belirtilmiştir.  İtibari hizmet  süresine ilişkin  hükümlerin bulunduğu  3575 sayılı Yasa"nın 19. maddesi ile 11.8.1977 tarihinde yürürlüğe giren 2098 sayılı Yasa ile 506 sayılı Yasa"ya eklenen ve  3395  Yasa ile  kapsamı genişletilen itibari hizmet  hükümlerini düzenleyen Ek 5. maddesi birlikte değerlendirildiğinde,  itibari hizmet  süresinin sigortalılık süresine ekleneceği, bu durumda davacının  1.11.2001 tarihinden itibaren bağlanan yaşlılık aylığında esas alınan  4485 günlük prim ödeme gün sayısında bir değişiklik olmayacağı ancak  sigortalılık süresinde artış olacağı ve  hizmet süresine eklenmek suretiyle  yaşlılık aylığından daha erken  yararlanmaya yönelik amacı bulunan  itibari hizmet uygulamasının  davacıya bir yarar sağlamayacağı açıktır.
Yargıtay İçtihadları Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 1997/1 Esas, 2000/1 Karar ve 18.2.2000 günlü  kararında da  itibari hizmet süresinin salt sigortalılık süresi olarak  değerlendirileceği açıkça belirtilmiştir.
Mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözönünde bulundurulmaksızın  yazılı şekilde hüküm  kurulmuş  olması   usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine  9.10.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.