MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili; tarafların 2011 yılında boşandıklarını, 1999 doğumlu müşterek çocuğun velayetinin davacıya verildiğini, müşterek çocuk için davalı aleyhine nafakaya hükmedilmediğini, aradan geçen sürede çocuğun ihtiyaçlarının artması, davacının çocuğun ihtiyaçlarını karşılamakta zorlanması nedeniyle 500 TL iştirak nafakasının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile aylık 100,00 TL iştirak nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eşin, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katkıda bulunması gerekir. Çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderlerin ana-baba tarafından müşterek karşılanması da ilke olarak kabul edilmiştir (TMK. 327 md.). Bu nedenledir ki, iştirak nafakasının çocuğun yaşı, eğitim durumu, günün ekonomik koşullarındaki paranın alım gücü ile genel ihtiyaçlarına uygun olarak ana-babanın mali durumları da gözetilerek takdiri gerekir.
Somut olayda, müşterek çocuk 13 yaşında olup, davacı baba memur, davalı anne ise hemşire olarak görev yapmaktadır.
Tarafların sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına, davalı annenin de çalışıyor olması nazara alındığında mahkemece takdir edilen 100 TL iştirak nafakası düşüktür. O halde, davalı annenin ve babanın gelir durumu çocuğun ihtiyaçları gözetilerek TMK"nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesine göre uygun bir nafakaya hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.



Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.