Davacılar, murisinin ölümünden dolayı gelir bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  reddine  karar vermiştir.
Hükmün, davacılar vekili tarafından  temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi
Dava sigortalı H.A.ın 22.06.1996 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu 22.06.1996 tarihinde ölümü nedeniyle davacı anne ve babasına iş kazası sigorta kolundan ölüm geliri bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden  sigortalının bekar olarak 22.06.1996 tarihinde ölümünden sonra anne ve babasının S.S.K."na müracaat ederek aylık tahsisi talebinde bulundukları, davalı Kurumca yapılan tahkikat sonucunda baba V. A."ın İnşaat ustalığı yaparak kendisinin ve eşi olan anne G. A."ın geçimini sağladığı, iki katlı bahçeli evi bulunduğu, sigortalının anne ve babasının geçimini sağlamadığı gerekçesi ile tahsis taleplerinin reddedildiği, baba V.A."ın 16.06.1976-37.05.1995 tarihleri arasında 323 gün, 01.04.1997-30.06.1998 tarihleri arasında 77 gün, 07.06.2000-22.06.2000 tarihleri arasında 15 gün olmak üzere S.S.K."na tabi zorunlu sigortalılığı bulunduğu bu tarihten sonra çalışmadığı kanser hastası olup yargılama devam ederken 05.12.2006 tarihinde öldüğü açtığı, bu davaya mirasçılarının müdahale ederek malvarlığı haklarına ilişkin bu davayı takip etttikleri, anne G.A."ın ise herhangibir sosyal güvenlik kurumuna tabi çalışması bulunmadığı gibi bunlardan her ne ad altında olursa olsun gelir ve aylık almadığı anlaşılmaktadır.
 Sigortalının ölüm tarihinde  ve davacının isteminin davalı Kurumca  reddedildiği  tarihte  yürürlükte bulunan  506 sayılı  Yasa"nın 24. maddesinde " geçimi  sigortalı tarafından sağlandığı  belgelenen "  ibareleri 29.7.2003  tarihli 4958 sayılı Yasa"nın  35. maddesi ile değiştirilerek " sosyal güvenlik kuruluşlarına tabi  çalışmayan veya 2022 sayılı yasaya göre  bağlanan  aylık hariç olmak üzere  bunlardan her  ne ad altında  olursa olsun  gelir veya aylık  almayan "  ibareleri  getirilmiştir.  Bu tür yasaların yürürlüğe girmeleri ile birlikte  derhal tesirini husule getireceği  tartışmasızdır. Bu gibi durumlarda kanunların geriye  yürümesi değil ani etkisi söz konusudur. H.G.K."nun 06.04.2005 tarihli, 2005-10-183 Esas, 2005-241 Karar nolu kararıda bu yöndedir.
Hal böyle olunca; Baba V. A."ın yasa değişikliğinin yürürlüğe girdiği 6.8.2003 tarihi ile ölüm tarihi olan 5.12.2004 tarihi arasında, davacı anne G.A."ın ise 6.8.2003 tarihinden itibaren aylığa hak kazandığının kabulü gerekir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacıların  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 12.10.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.