Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1. maddesi gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre; seyir hızıyla geldiği ışık kontrollü kavşağa yeşil ışığın sonlarında giriş yapıp, kavşağı geçmekte olan sanık hakkında bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığına dair yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki, “Sanığın kırmızı ışık yandığı halde geçtiği, eylemin bilinçli taksir ile işlendiği halde yazılı şekilde basit taksirden hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.” şeklindeki eleştiriye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanun"un 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, bir kişinin ölümüyle sonuçlanan somut olayda, sanığın tali kusurlu olduğu mahkemece de kabul edildiği halde, “suçun işleniş biçimi, taksirin yoğunluğu göz önüne alınarak” şeklindeki oluş ve dosya kapsamıyla çelişen gerekçelerle hükmolunan temel cezada asgari hadden ayrılmak suretiyle sanığa fazla ceza tayin edilmesi,
2- Bilinçli taksirin koşullarının bulunmadığı somut olayda, TCK"nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanun"un 50/1-a maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği gözetilmeden, tali kusurlu olarak meydana getirdiği kazanın hemen ardından olay yerini terk etmeyip, yaralıyı aracıyla hastaneye götüren, olayı oluş şekline uygun olarak anlatarak mahkemeye yardımcı olan, savunmasında olaydan dolayı üzgün ve pişman olduğunu ifade eden, kovuşturma evresinde alınan beyanına göre dosya içeriğindeki delillere göre olumsuz bir kişiliği belirlenemeyen sanık hakkında, “Suçun işleniş biçimi, sanığın geçmişi, suçtan sonraki davranışları, samimi pişmanlığına rastlanmaması nedeniyle sanık için belirlenen hapis cezasının para yada tedbirlere çevrilmesine yer olmadığına,” şeklindeki dosya kapsamına uygun düşmeyen yetersiz gerekçelerle sanığa hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.