MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık ücretli izin ile kıdem tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini beyanla kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin, genel tatil ve hafta tatili alacaklarını talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini, çalışılan süreye ilişkin tüm haklarının verildiği beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Yukarıda fazla çalışmanın ispatı konusunda anlatılan ilkeler, genel tatil günlerinde yapılan çalışmaların ispatı açısından da geçerlidir.
Dosya içeriğinden davacı işçinin, 04.08.2004-05.03.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda davacının fazla mesai ücretinin, tanık beyanına göre tüm çalışma süresince haftada onsekiz saat fazla çalıştığı kabulü ile hesaplandığı anlaşılmıştır.
Fazla çalışma ve genel tatil günü çalışmasının ispatı konusunda, dosya içerisinde, işyerindeki çalışma düzenini gösterir işyeri kayıtlarının bulunmadığı, davacının fazla çalışma ve genel tatil günü çalışmalarının tanık beyanına göre tespit edildiği, dinlenen tanıklardan ..."in işyerinde çalışmadığı dolayısıyla çalışma şartlarını bilemeyeceği, ..."un ise davalı işyerinde davacı ile birlikte bir yıl çalıştığını beyan ettiği, tanığın davacı ile birlikte çalıştığı süre dikkate alındığında, hizmet süresinin tamamında çalışma düzenini bilebilecek durumda olmadığı anlaşılmaktadır.
Davacının fazla çalışma ve genel tatil günü çalışmalarını davacı tanığı ..."la birlikte çalıştığı süre ile sınırlı olarak ispatladığı gözetilmeksizin, tanığın davacı ile birlikte çalışma süresi nazara alınarak fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.03.2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.