Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/782 Esas 2022/2218 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli basit kasten yaralama
HÜKÜMLER:1)... 35. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/02/2015 tarih, 2014/693 Esas - 2015/293 Karar sayılı kararıyla, sanık hakkında mağdura karşı nitelikli basit kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 86/3-a-e, 62, 53. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezasına.
2)Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 05/07/2018 tarih, ... Karar sayılı Onama ilamı.
3)Yargılamanın yenilenmesi talebin kabulüyle yargılamanın yenilenmesi sonrasında, sanık hakkında nitelikli basit kasten yaralama suçundan açılan kamu davası hakkında, 5271 sayılı CMK'nin 323/1. maddesi uyarınca önceki mahkumiyet hükmünün iptaline ve TCK'nin 32/1 ve CMK'nin 223/3-a maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece yargılamanın yenilenmesi üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yoklukta verilen hükmün sanık müdafiine 13.05.2020 tarihinde tebliğ edildiği, sanık müdafii hükmü yasal süresinden sonra 03.06.2020 tarihinde temyiz etmiş ise de; COVİD-19 salgını sebebiyle 7226 sayılı Kanun'un geçici 1. maddesi ve 29.04.2020 tarih, 2480 sayılı Cumhurbaşkanı Kararı ile tüm adli sürelerin 13.03.2020 tarihinden itibaren 15.06.2020 tarihine kadar durdurulduğu anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık hakkında nitelikli basit kasten yaralama suçunun sübutu kabul, haksız tahrik nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin; suçun sabit olmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
1)Sanığın akıl hastalığı nedeniyle yargılamaya konu eylem yönünden 5237 sayılı TCK'nin 32/1. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği yönünde düzenlenen ... Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 22/10/2019 tarihli raporunun hüküm kurmaya elverişli olmadığı, bu nedenle sanığın hukuki durumunun tespiti için Adli Tıp Kurumu Gözlem İhtisas Dairesinde sanığın gözlem altına alınarak Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Dairesinden rapor aldırıldıktan sonra hüküm kurulması gerektiği, raporlar arasında çelişki oluşması halinde üst kuruldan çelişkinin giderilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Akıl hastalığı nedeniyle hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ve güvenlik tedbiri uygulanmasına karar verilen sanığa, 5271 sayılı CMK'nin 325/1. maddesi uyarınca yargılama giderlerinin yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde yargılama giderleri hakkında bir karar verilmemesi,
3)5237 sayılı TCK'nin 32/1. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 57/1. maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına karar verildiği halde, 5237 sayılı TCK'nin 57/2. maddesi gereğince "hakkında güvenlik tedbirine hükmedilmiş olan akıl hastası, yerleştirildiği kurumun sağlık kurulunca düzenlenen raporda toplum açısından tehlikeliliğinin ortadan kalktığının veya önemli ölçüde azaldığının belirlenmesi üzerine mahkemece serbest bırakılmasına" karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK'un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 22.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.