Davacı  davalılardan işverene ait işyerinde 1.1.1983-1.3.2000 tarihleri arasında hizmet akdi ile  çalıştığının tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Mahkemece, bozma ilamından sonra yapılan yargılamada davalılardan S.Ö’ye duruşma davetiyesi tebliğ edilmeden bozma ilamı doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
HUMK’nun 73. maddesinin açık hükmüne göre, mahkeme yasada gösterilen belirli durumlar ayrık olmak üzere, tarafları dinlemeden veya iddia ve savunmalarını bildirmeleri için yasaya uygun şekilde davet etmeden hükmünü veremez.
Bu nedenle adı geçen davalıya Anayasanın 36. maddesinde de açıklanan savunma hakkını kullanabilmesi için duruşma davetiyesinin Tebligat Kanunu ve ilgili tüzük hükümlerine uygun şekilde tebliğ edilmesi zorunludur. Kamu düzenine ilişkin bu yönün gözardı edilerek anılan davalının yokluğunda yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
O halde, davalıların  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer itirazların incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalılardan S. Ö."ye iadesine, 17.10.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.