MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde, site içerisinde farklı parsellerde toplam 47 adet villa bulunduğunu, bahse konu villaların farklı ada ve parsellerde bulunması sebebiyle kat irtifakı kurulamadığı gibi Kat Mülkiyeti Kanununun da uygulanamadığını, taşınmaz maliklerinin 09.08.2010 tarihinde bir araya gelerek toplantı düzenlediklerini ve ihtiyaçların karşılanmasına yönelik olarak kararlar aldıklarını, alınan karar çerçevesinde, güvenlik, bahçevan, gerekli makina ve teçhizat, ağaçlandırma gibi çalışmaların ivedilikle yerine getirildiğini, davalıların da mevcut toplantıya katıldıklarını, sunulan hizmetlerden herkes gibi faydalandıkları halde her bir malik gibi hissesine düşen payı ödemekten imtina ettiklerini, yapılan şifai görüşmelerden müspet bir netice elde edilememesi üzerine haklarında Ankara 16. İcra Müdürlüğünün 2013/8823 E. sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, davalıların vaki itirazları ile takibin durdurulmasına sebebiyet verdiklerini ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamına ve icra inkar tazminatının tahsiline karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece 2013/354 E. - 2014/771 K. sayılı dosyasından yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararın taraflarca temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 2017/1262 E. - 2018/1084 K. sayılı bozma kararı ile; "Taşınmazda kat mülkiyeti ya da kat irtifakı kurulu olmadığından uyuşmazlığın çözümü 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununa göre değil genel hükümlere göre çözülmesi gerekir. Davacı vekilinin temyizi yerinde görülmeyerek dosyada bulunan 09.08.2010 tarihli .... sözleşmesinde tarih bulunmadığı gibi kim tarafından hazırlandığının da belli olmadığı, sözleşmenin altının kimse tarafından imzalanmadığı böyle bir sözleşmenin imzalayan tarafları bağlayacağı açık olup davalılar ... ve ...’nin bu sözleşmede imzalarının bulunmadığı, ayrıca davalılara ait olan 161 ada 21 parseldeki 30 kapı numaralı müstakil konutun, davacı tarafından herhangi bir hizmet almadığı anlaşılmakla itirazın iptaline ilişkin açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu gibi hüküm kurulması doğru görülmediğine " değinilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava ortak gider alacağına yönelik başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2019 tarihinden itibaren 3.200,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Temyiz kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir ve temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Temyiz sınırından fazla bir alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, hükümde asıl istemin kabul edilmeyen bölümü temyiz sınırını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Kısaca temyize konu edilen miktara bakılarak kesinlik belirlenir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde; 3.180.-TL asıl alacak talep edilmiş olduğu görülmüştür. Mahkemece; açılan davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz konusu yapılan miktar 3.200,00-TL’nin altındadır.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacının temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle miktar yönünden REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 06/07/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.