MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve diğeri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 29/07/2004 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/11/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ile davalılar vekilleri taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, trafik kazası nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş, karar, taraflarca temyiz edilmiştir.
Yanlar arasındaki yapılan yargılamanın son oturumunda hüküm olarak “Açılan maddi tazminat davasının davacı ... yönünden 1000 TL üzerinden kabulüne, karar verilmişken daha sonra yazılan gerekçeli kararda “Maddi tazminat 1000 TL"nin olay tarihi 23/11/2002 gününden itibaren yürütülecek yasal faizi ile birlikte birden fazla tahsilata yer vermeyecek şekilde davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı Yunus Vural"a ödenmesine” öngörülmüş ve böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında açık bir çelişki ortaya çıkmıştır.
Böyle bir durumun bozma nedeni oluşturacağına ve bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nca 10/04/1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir.
Öyleyse karar belirtilen nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan yönden BOZULMASINA, bozma biçimine göre öteki temyiz nedenlerinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 28/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.