Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden ölümünden doğan manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin zamanaşımı nedeniyle reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı  vekili tarafından  temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, iş kazası sonucu uğranılan maddi ve manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın zamanaşımı süresi dolduktan sonra açıldığı gerekçesi ile reddine karar verilmiştir.
Davacı ile  davalı arasında hizmet akti olup sürekli iş göremezlik nedeniyle uğranılan zararın giderilmesi amacıyla açılan maddi ve manevi tazminat davalarında; zamanaşımı süresi Borçlar Kanunu"nun 125. maddesi gereğince iş kazasının meydana geldiği tarihten itibaren 10 yıldır. Somut olayda, zararlandırıcı sigorta olayının 28.03.2000 tarihinde meydana geldiği davanın ise 24.05.2005 tarihinde açıldığı ortadadır. Hal böyle olunca, davada yukarıda sözü geçen maddenin öngördüğü 10 yıllık zaman aşımı süresinin gerçekleşmediği açıktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın davada uygulama yeri olmayan uzamış 5 yıllık ceza  zamanaşımı süresine tabi tutularak hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 14.11.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.