Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakan babası M.tarafından satın alınan dava konusu taşınmazların murisin 2. eşi olan davalı adına tescil edilmiş olduğunu ileri sürerek, miras payı oranında iptal tescil isteğinde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu taşınmazların muvazaalı olarak davalı adına tescil edilmiş olduğunun belirlendiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, duruşma isteği değerden reddedilip, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, muris  muvazaası  hukuksal  nedenine  dayalı  tapu  iptal ve  tescil  isteğine  ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; kabul kapsamına alınan taşınmazların öncesinde miras bırakana ait olmadığı dava dışı 3. kişilere ait olduğu ve bedelinin miras bırakan tarafından kayıt malikine ödenmek suretiyle sicil kayıtlarının davalı üzerine tescil ettirildiği iddiasının sübut bulduğu mahkemece belirlenmek ve bu olgu benimsenmek suretiyle davanın kabul edildiği anlaşılmaktadır.
Hemen belirtilmelidir ki, 01.04.1974 tarih ve 1/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının uygulanabilmesi, miras bırakanın üzerindeki taşınmazı kayden satış veya ölünceye kadar bakma akdiyle devredilmesi ve bunun da muvazaalı olduğunun saptanması ile mümkündür.
Somut olayda, öncesinde sicil kaydı miras bırakan üzerinde bulunmadığına göre anılan İçtihadı Birleştirme Kararının hadisede uygulanma yeri bulunmamaktadır. Böylesine bir işlem elden bağış (gizli bağış) niteliğinde olup ancak koşullarının gerçekleşmesi halinde Türk Medeni Kanununun 560 ila 571. maddeleri arasında öngörülen tenkis davasına konu olabileceği sabittir.
Oysa davada tenkis isteği bulunmamaktadır. Öyleyse muris muvazaasına dayalı açılan iptal ve tescil istekli davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması isabetsizdir.
Davalının temyiz istekleri yerindedir. Kabulüyle  hükmün  açıklanan  nedenlerden  ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 29.11.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.