MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157, 62, 52/1-2-4 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Dairemizin 27.02.2017 tarih ve 2017/515-6673 sayılı ilamında, bozmanın hükmü temyiz etmeyen ... ’a teşmiline karar verilmiş olmasına rağmen, mahkemesince buna uyulmamışsa da; 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşmanın, fail ile devlet ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi ceza hukukunu da ilgilendirmesi nedeniyle karma bir hukuki niteliğe haiz olduğundan, uzlaşma hükümlerinin yalnızca yürürlüğe girdikleri sıradaki işlem ve olaylar bakımından değil, TCK’nın 7/2. maddesi gözetilerek, sanık lehine olması halinde kesinleşmiş, infaz edilmekte ve hatta infaz edilmiş hükümlere de uygulanabileceği, somut olayda da, sanık .... müdafinin yüzüne karşı verilen ve temyiz edilmemesi nedeniyle adı geçen kişi yönünden kesinleştiği anlaşılan 20.03.2013 günlü hükmün infazının durdurulmasına karar verilerek uzlaştırma işlemlerinin uygulanabilmesi amacıyla dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilebileceği değerlendirilmekle, sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda, dosyanın tevdi edildiği uzlaştırma bürosunca yapılan işlemlerin sanık ... ile katılanın uzlaşamamaları nedeniyle sonuçsuz kaldığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, temyiz dışı Murat Aktaş ile birlikte asker arkadaşı olan şikayetçiyi kandırarak ondan 28.000,00 TL aldıktan sonra ortadan kaybolması şeklindeki eyleminin, dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 03.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.