MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, itirazın iptali ile % 40 icra inkar tazminatının ödetilmesine
karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı işveren davalıya mobilya satıp karşılığında Bursa 5. İcra Hakimliğinin 07.02.2006 tarih ve 2005/889 — 2006/124 esas ve karar sayılı ilamı ile kambiyo vasfında olmadığı tespit edilen senet aldığını, 4.000 TL asıl alacak ve 222. TL işlemiş faizinin tahsili amacıyla Bursa 8 icra Müdürlüğünün 2006/1320 esas sayılı dosyasında yapılan ilamsız icra takibine davalının itiraz ettiğini bildirerek itirazın iptali ile takibin devamına ve % 40 oranında icra inkar tazminatına hükmolunmasını istemiştir.
Davalı işçi takip dayanağı senedin işe girdiğinde boş olarak imzalatılan teminat senedi olduğunu davacıya her hangi bir borcu olmadığı gibi borç doğuran bir işlemi de bulunmadığını ileri sürerek borca ve işlemiş faize itiraz edip davanın reddine ve davacının % 40 dan aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine ve takibin haksız ve kötüniyetle yapıldığı gerekçesi ile % 40 oranında icra inkar tazminatının davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, dava konusu alacağının davalıya çalıştığı sırada mobilya ve koltuk satışından (satım aktinden) kaynaklandığını iddia edip kambiyo senedi vasfını taşımadığı için yazılı delil başlangıcı niteliğindeki 01.04.2005 tarihli belge ile tanık ve yemin deliline dayanmıştır. Gösterdiği tanık davalının çalıştığı sırada davacıdan mobilya aldığını duyduğunu ancak alınan mobilyaları görmediğini beyan etmiştir.
Davalı, işçi davacının mobilya ve koltukları almadığına ve borcu olmadığı şeklinde teklif ettiği yemini eda ederken davacıdan koltuk ve mobilya aldığını ibra etmiş fakat bunların satış suretiyle (satım akti ile) değil kendisine düğün hediyesi olarak verildiğini (hibe edildiğine) bildirmiş ayrıca davacıya borçlu olmadığına dair yemin etmiştir. Davalının bu beyanı vasıflı ikrar niteliğindedir. Usul Hukukumuzdaki yerleşik görüş ve uygulamaya göre vasıflı ikrarın (gerekçeli ikrarın) bölünemeyeceği yani vasıflı (nitelikli) ikrarda bulunan aleyhine delil teşkil etmeyeceği yolunda olduğundan ispat yükü yer değiştirmemiş, dolayısıyla satım iddiasında bulunan
davacının söz konusu iddiasını ispat yükümlülüğü ortadan kalkmamıştır. Davacı tanığının duyuma dayanan beyanı ispata yeterli olmadıktan başka davacının teklif ettiği yemin dayalı tarafindan eda edilmiş böylece davacı iddiasını ispat edememiştir. Bu durumda dayalı tanıklarının savunmayı doğrulayıcı yöndeki anlatımları da nazara alındığında mahkemece davanın reddine dair kararı yerindedir. Ancak, dava ilamsız icra takibine itirazın iptaline ilişkin olup davacının iddiasını ispatlayamaması kötüniyetli sayılmasını gerektirmediğinden dayalı yararına icra inkar tazminatına hükmolunması doğru değildir. Ne var ki bu yanlışlık yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın bozulması yönüne gidilmeyip hükmün düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fikrasının 2. bendinde yer alan alacağın % 40 oranında icra inkar tazminatının davacıdan alınarak davalıya verilmesine sözcüklerinin silinerek yerine” Davalının koşulları oluşmayan icra inkar tazminatı isteminin reddine “sözcüklerinin yazılmasına hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA 25.2.2010 gününde oybirliği ile karar verilmiştir.