Esas No: 2022/1119
Karar No: 2022/1947
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/1119 Esas 2022/1947 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Asliye Ceza Mahkemesi, hükümlünün müşteki Temel’e yönelik nitelikli kasten yaralama suçundan 7.000 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak mahkeme kararı bozulmuş ve hükümlü tarafından temyiz edilmiştir. Mahkeme, hükümlü hakkında verilen hapis cezasını kamuya yararlı bir işte çalışma seçeneği tedbiri ile cezaevine çevirdiğini belirtmiştir. Ancak infaz sırasında mahkumiyet kararının gereklerinin yerine getirilmemesi nedeniyle verilen adli para cezasına itiraz edilmiştir. Kanunlara göre verilen kararın, çekilmesi gereken cezanın hesabında duraksama olduğunda yeniden incelenebileceği ve 5271 sayılı CMK'nin 264. maddesi uyarınca kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı belirtilmiştir. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. ve 101/3. maddeleri de incelenmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten yaralama
HÜKÜM : Hükümlünün, müşteki Temel’e yönelik nitelikli kasten yaralama suçundan, TCK’nin 86/1, 87/3, 62/1, 50 ve 52 maddeleri uyarınca 7.000 TL adli para cezası ile mahkumiyetine dair kararı,
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm hükümlü tarafından temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece, hükümlü hakkında, 18/11/2008 tarih ve 2008/141 Esas, 2008/333 Karar sayılı ilamla nitelikli kasten yaralama suçundan verilen 11 ay 20 gün hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nin 50/1-f maddesi uyarınca 5 ay 25 gün süre ile kamuya yararlı bir işte çalışma seçenek tedbirine çevrildiği ve bu kararın, Yargıtay (Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 07/03/2012 tarih... Karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleştiği, ilamın infazı sırasında mahkumiyet kararının gereklerinin yerine getirilmemesi üzerine mahkemesince 28/10/2020 tarih ve 2017/425 Esas, 2020/500 Karar sayılı kararı ile verilen 7.000 TL adli para cezasına ilişkin kararının temyiz kabiliyeti bulunmayıp, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmünün yorumunda veya çektirilecek cezanın hesabında duraksama olması nedeniyle verilen kararlar ile çektirilecek cezanın kısmen veya tamamen yerine getirilmesi ile ilgili mahkemece verilecek kararlar aynı Kanun'un 101/3. maddeleri gereğince itiraza tabi olduğundan, 5271 sayılı CMK'nin 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, hükümlünün 20/11/2020 tarihli dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazının merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline TEVDİİNE, 14.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
