Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 247 ada 16 parselde bulunan dükkanın 5 yıldır haksız olarak davalının kullanımında olduğunu, ileri sürerek, el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğinde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacıya ait taşınmazda haksız davalı kullanımı bulunduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü. 
Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkin olup, mahkemece,  davalının haklı ve geçerli bir nedene dayanmaksızın çekişmeli taşınmazın bilirkişi krokisinde mavi ile boyalı bölümüne el attığı belirlenerek el atmanın önlenmesi isteğinin kabulüne karar verilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Bu yöne değinen ve yerinde görülmeyen davalının temyiz isteğinin reddi ile hükmün bu kısmının ONANMASINA,
Ancak, davalının çekişmeli taşınmazı yıllardan beri kullandığı halde davacı idare tarafından ses çıkarılmadığı, herhangi bir ihtar veya ikazda bulunulmadığı anlaşılmakla taraflar arasında BK 299 ve takip eden maddelerinde öngörülen ariyet sözleşmesinin şifahi olarak yapıldığının kabulü gerekeceğinden ve böylesi bir sözleşmenin ise aynı Yasanın 304. maddesi uyarınca dava açılmakla feshedildiği düşünülerek ecrimisil isteği yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Davalının temyiz itirazları değinilen yönler itibariyle yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  08.12.2010  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.