Davacı, sigortalılığının tesbiti ile 30.04.2003 tarihinde emekliliğe hak kazandığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

Davacı, isteğe bağlı sigortalı olduğu süre ile 30.04.2003 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tesbitini istemiştir.
Mahkemece, istemin kabulü ile davacının 01.05.2003 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığı hüküm altına alınmıştır.
Davacının, 04.02.1988 tarihli talebi kabul edilerek 01.01.1988 tarihinden itibaren isteğe bağlı sigortalılığının başlatıldığı, daha sonra isteğe bağlı sigortalılığını sona erdirme talebini içeren 23.11.1989 tarihli dilekçesi nedeni ile 01.11.1989 tarihinden itibaren isteğe bağlı sigortalığının sona erdirildiği,  1995 yılının 1 , 2  ve 3. aylarına ilişkin primlerin zamanında ödenmiş olduğu ve  4247 sayılı yasadan yararlanarak geçmişe yönelik olarak prim ödediği,  10.09.1997 tarihinden itibaren ise düzenli olarak isteğe bağlı primlerini ödediği  dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır.
Gerçekten, davanın yasal  dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 85. maddesine göre isteğe bağlı sigortalı olmak için  yazılı olarak Kuruma başvuruda bulunmak koşul olduğu gibi, isteğe bağlı sigortalılığı sona erdirmek isteyenlerin buna ait dilekçelerinin kurumca alındığı tarihten önceki prim ödenmiş son ayın bitiminden itibaren sona erecektir.  Somut olayda ise davacının  01.01.1988 tarihinden itibaren isteğe bağlı sigortalılığı başlamıştır.  Davacı tarafından isteğe bağlı sigortalılığının sona erdirilmesi talebini içeren dilekçe kuruma 23.11.1989 tarihinde verilmiştir.  Bu nedenle isteğe bağlı sigortalılığı 01.11.1989 tarihinde  terk dilekçesine bağlı olarak sona erdiği açıktır.  Davacının 01.11.1989 tarihinden sonra isteğe bağlı sigortalılığının başlatılması için kuruma yazılı müracaatı bulunmamaktadır. 4247 sayılı Yasadan ancak sigortalılık koşulları taşıyanlar yararlanabilir. Davacının isteğe bağlı sigortalılık koşulları taşımadığı süreler için Kurum"un hatalı işlemi ile geriye yönelik olarak primleri tahsil etmesinin de sigortalı olmadığı süreler yönünden davacı yararına kazanılmış hak yaratmayacağı ortadadır.  Nitekim, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun  25.12.2002 gün ve E: 2002/1062, K: 2002/1098 sayılı kararı da bu doğrultudadır.
Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı; Davacı, yaptığı prim ödemelerine göre 1995 yılı 1,2 ve 3. aylarında ve  01.09.1997-30.02.2002 tarihleri arasında isteğe bağlı sigortalı olarak kabul edilebilir.Bu durumda, davacının toplam ödediği prim gün sayısı 30 günlük zorunlu SSK lı çalışmaları da dikkate alındığında 30.02.2002 tarihi itibari ile 2430 gün olacaktır.   Davacıya yaşlılık aylığı bağlanması  için 506  sayılı Yasa"nın 60 maddesinde öngörülen 3600 gün prim ödeme şartı oluşmadığından  davanın, isteğe bağlı sigortalılık yönünden kısmen kabulüne ve yaşlılık aylığı yönünden  ise  reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde   tümden kabulüne karar verilmesi yanlıştır.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın  yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.11.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.