Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/916 Esas 2022/1931 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Mahkemece tekerrüre esas alınan kararın,... 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 19/12/2013 tarihli ve 2012/444 Esas, 2013/1429 sayılı basit yaralama suçundan 740,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin karar olmasına rağmen kanun yararına bozma istem yazısında ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 14.01.2022 tarihli ve 2021/156155 sayılı tebliğnamede, bu karar yerine hükümlünün adli sicil kaydında yer almayan “Küçükçekmece 6.Asliye Ceza Mahkemesinin 09.04.2015 tarihli basit yaralama suçundan verilen 1.500,00 Türk lirası adli para cezasının tekerrüre esas alındığından” bahsedilmesi sonuca etkili görülmeyen maddi yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
Kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun'a muhalefet suçlarından sanık ...'in, anılan Kanun'un 13/1, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81/1, 35/2, 29/1, ve 52/2. maddeleri gereğince 9 yıl hapis, 1 yıl hapis ve 600.00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun'un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Bakırköy 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/09/2020 tarihli ve 2018/50 Esas, 2020/334 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Mahkemece, sanık hakkında suç tarihi öncesi... 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 19/12/2013 tarihli ve 2012/444 Esas, 2013/1429 sayılı kararı ile basit yaralama suçundan 740,00 Türk lirası adli para cezası ile mahkumiyetine karar verildiğinden bahisle, kesin olarak verilen bu karardan sonra 14/04/2018 tarihinde yargılamaya konu suçu işlediği gerekçesiyle sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği anlaşılmakla,
Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesiyle birlikte 20/07/2016 tarihi itibariyle artık 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun istinaf başlıklı 272. maddesinin yürürlük kazandığı ve anılan maddenin ilk halinde 1412 sayılı Kanun'daki gibi kesin olan hükümlerin tekerrüre esas alınamayacağına ilişkin bir düzenleme bulunmaması ve 5271 sayılı Kanun'da istinaf kanun yolu hakkında maddelere yer verilirken kanun koyucu tarafından tekerrür hükümlerine yer verilmemesi nedeniyle kesin nitelikteki adli para cezaları da tekerrüre esas oluşturabiliyorken, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinde yer alan "(1) İlk derece mahkemelerinden verilen hükümlere karşı istinaf yoluna başvurulabilir. Ancak, onbeş yıl ve daha fazla hapis cezalarına ilişkin hükümler, bölge adliye mahkemesince re'sen incelenir. (2) Hükümden önce verilip hükme esas teşkil eden veya başkaca kanun yolu öngörülmemiş olan mahkeme kararlarına karşı da hükümle birlikte istinaf yoluna başvurulabilir. (3) Ancak; a) (Değişik: 31/3/2011-6217/23 md.) Hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine, b) Üst sınırı beşyüz günü geçmeyen adlî para cezasını gerektiren suçlardan beraat hükümlerine, c) Kanunlarda kesin olduğu yazılı bulunan hükümlere, Karşı istinaf yoluna başvurulamaz." şeklindeki düzenlemenin son fıkrasına 14/04/2020 tarihinde 7242 sayılı Kanun'un 17. maddesiyle yapılan değişiklikle "Bu suretle verilen hükümler tekerrüre esas olmaz" şeklinde ek cümle eklendiği nazara alındığında, sanık hakkında... 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/04/2015 tarihli kararı ile basit yaralama suçundan 1.500,00 Türk lirası adli para cezasına ilişkin mahkumiyetin tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydında başkaca tekerrrüre esas alınabilecek bir mahkumiyet hükmünün de bulunmaması karşısında, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 10/12/2021 gün ve 94660652-105-34-24784-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden... 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/09/2020 tarihli ve 2018/50 Esas, 2020/334 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.