Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 311 ve 312 parsel sayılı taşınmazlarına davalıların buğday ekmek ve üzerlerindeki ağaçları kesmek suretiyle müdahale ettiklerini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi, tazminat ve ecrimisil isteklerinde bulunmuştur.
Davalı E.., sadece 311 sayılı parseli davacının babası Ş.."ın kullanımına muvafakatı ile 1973 yılından beri tasarruf ettiğini, bu parselin de ancak 5000 m2"lik kısmında ziraat yapılabildiğini, diğer kısımlarının taşlık ve kayalık olduğunu, taşınmazdaki mevcut bir adet çam ağacını kimin kestiğini bilmediğini, 312 sayılı parselle de ilgisi olmadığını belirtip, davanın reddini savunmuş, diğer davalılar A..ve S.., çekişmeli taşınmazlara müdahale etmediklerini, ağaç kesmediklerini beyan edip, davanın reddini  istemişler; davalı E.."ün yargılama sırasında ölümüyle davaya dahil edilen diğer mirasçılarından L..ve M.; anneleri E.."ün yaklaşık 4 dönümlük yeri miras paylarına dayanarak kullanırken iş bu davanın açılmasından sonra kullanımına son verdiğini ifade etmişler; diğer dahili davalı S. ise, davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar S. ve A. vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. 
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, ecrimisil ve tazminat isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye,  delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar S. ve A.’in ecrimisil, tazminat ve adı geçen davalılarla ilgili elatmanın önlenmesine yönelik temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ancak; davalılardan E. yargılama sırasında vefat etmekle elatmanın önlenmesi davasının konusunun kalmadığı gözetilerek, bu yönden karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmesi gerekirken, ölü kişi aleyhinde elatmanın önlenmesine karar verilmiş olması doğru değildir.
Davalılar A. ve S.’in bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile, hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 09.12.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.