Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı (alacaklı) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar vermiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından  düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1) Uyuşmazlık Alacaklının  İ.İ.K"nun 99. maddesine dayalı olarak açtığı  istihkak iddiasının reddine ilişkindir.
2004 Sayılı İcra ve İflas Kanununun 4949 sayılı Yasanın 101. maddesiyle değişik 363. maddesi hükmüne göre; Yasa"nın yürürlüğe girdiği 30.7.2003 tarihinden sonra icra mahkemelerince verilecek kararların  temyiz edilebilmesi için, temyize konu dava değerinin  2.000.000.000 TL.’yi geçmesi gerekir.
İİK"na 4949 sayılı Yasa"nın 102. maddesiyle eklenen Ek 1.madde uyarınca da; bu parasal sınır, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki  yılda uygulanan parasal sınırların 213 sayılı Vergi  Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi uyarınca Maliye Bakanlığınca  her yıl tesbit ve ilan edilen yeniden  değerlendirme oranında artırılması suretiyle uygulanır.
2004 yılında bu parasal sınır 2.570.000.000 TL. (2.570 YTL.) olarak uygulanmıştır. Öte yandan 28.11.2004 gün ve 25654 sayılı Resmi  Gazetede ilan edilen  Maliye Bakanlığı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde,  2005 yılı için belirlenen yeniden değerlendirme oranı % 11,2 olarak öngörülmüştür. Buna göre, 2005 yılında icra mahkemelerince  istihkak davaları sonucunda  verilecek  kararların temyiz edilebilmesi için, temyize konu dava değerinin  2.857.84 YTL.’sini geçmesi gerekir.
Dava konusu İstanbul 5.İcra Müdürlüğünün 1998/6306 Esas ve Bakırköy 4.İcra Müdürlüğünün 2000/318 talimat sayılı dosyasına ilişkin temyiz konusu dava  değeri  1.295.00 YTL’dir. 
Bu durumda anılan takip dosyasında yapılan hacize ilişkin hüküm kesin nitelik taşıdığından davacı alıcaklının bu dosyaya ilişkin temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
2) Diğer dava konusu taşınır malların haczine ilişkin İstanbul (5).İcra Müdürlüğü"nün 1999/4050 Esas sayılı takipdosyasının ise 2002 yılında işlemden kaldırıldığı  icra dosyası içeriğinden anlaşılmıştır. Bu durumda "konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi ve davanın açılmasına sebebiyet veren tarafa yargılama giderlerinin, bu arada avukatlık ücretinin alacak miktarı ile haczedilen taşınır malın değerinden hangisi az ise onun üzerinden nispi olarak yükletilmesi gerekirken bu yön gözardı edilerek yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
O halde davacı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıdaki nedenlerle davacı vekilinin İstanbul 5.İcra Müdürlüğü"nün 1998/6306 Esas dosyadan yapılan 07.02.2000 tarihli hacze ilişkin temyiz dilekçesinin İ.İ.K."nun 363-365/3 Eki 1 maddeleri uyarınca REDDİNE, Mahkemece İstanbul 5.İcra Müdürlüğü"nün 1999/4050 Esas sayılı dosyasına ilişkin olarak verilen kararın BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 28/11/2006 gününde oybirliğiyle karar verildi