Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 3228 parsel sayılı taşınmaza, davalının haklı ve geçerli bir neden bulunmaksızın kullanmak suretiyle müdahale ettiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesine ve ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmazı kiracı sıfatı ile kullandığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının çekişme konusu taşınmazı kira ilişkisine dayalı olarak kullandığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, Tetkik Hakimi   raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.  
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Davalı, davaya kira sözleşmesi ibraz ederek karşı çıkmış ve kiracılık savunmasında bulunmuştur. Mahkemece, bilirkişi görüşüne uygun olarak davalının kiracı olduğunu belirtmesine rağmen, sadece krokide A ile işaretli ve dava konusu edilmeyen bölümü kullandığından söz edilerek davanın reddine karar verilmiştir. Oysa davalının dosyaya kira sözleşmesi ibraz etmesi, başlı başına dava konusu yeri haklı ve geçerli bir nedene dayalı olarak kullandığı savunmasını içerir ve bu konuda muarazaa yarattığını gösterir.
O halde, olayda sağlıklı bir çözüme ulaşılabilmesi, gerçekten davacıya taşınmaz temlik edildiği tarihte geçerli bir kira ilişkisinin bulunup bulunmadığı, diğer bir ifadeyle ibraz edilen kira sözleşmesinin taşınmazın eski malike ait olduğu dönemde mi, yoksa daha sonra eski tarih atılmak suretiyle düzenlenip düzenlenmediğinin belirlenmesine bağlıdır.
Hal böyle olunca, öncelikle davacının taşınmazı satın almasından önce kurulan geçerli bir kira ilişkisinin bulunup bulunmadığı hususunda taraf delillerinin toplanması ve değerlendirilmesi, ondan sonra işin esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Davacının, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  13.12.2010  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.