Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, paydaşı olduğu 6721 ada 4 parsel sayılı taşınmazın davalı tarafından haksız olarak işgal edildiğini ileri sürerek, el atmanın önlenmesi ve ecrimisil  isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, müdahale olgusunun sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne   karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekili tarafından süresinde duruşma istemli temyiz edilmiş olmakla; Tetkik  Hakimi   raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, duruşma istemi değerden reddedilerek, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, imar çapına  el atmanın  önlenmesi, ecrimisil  isteklerine ilişkindir.
Mahkemece,davanın  kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden,toplanan delillerden;çekişme konusu 6721 ada 4 nolu imar parselinde  davacının paydaş olduğu, davalı tarafından inşa edildiği anlaşılan binanın bir bölümünün davacının paydaşı olduğu 4 nolu parselde kaldığı uzman bilirkişi tarafından düzenlenen raporla saptanarak taşkınlığın imar uygulaması ile oluştuğu anlaşılmaktadır.
Ne varki, davalı Z.. A.. D.. mirasçıları tarafından Adana 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/120 E. Sayılı dava dosyası ile yapılan imar uygulamalarının iptali nedeniyle 332 nolu  kadastral parsele ihya nedeniyle dava açıldığı ve davanın derdest olduğu görülmektedir.
Hemen belirtmek gerekir ki, bir kimse kendisine veya yasanın himaye ettiği bir hakka dayanarak bir yapı inşa etmiş ve imar uygulaması sonucu bu yer başka bir imar parseli içerisinde kalmış ise,  kendi arzu ve iradesi dışında  kamusal tasarruf niteliğindeki idari kararla oluşan bir durum söz konusu olduğundan kusurlu sayılamayacağı gibi 3194 Sayılı Yasanın 18.maddesi hükmü gereğince taşkın yapı bedeli  imar parseli malikince ödenmediği sürece yapı sahibinin bu yeri kullanmasına engel olunamayacağı kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, Adana 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/120 E. Sayılı dava dosyasının sonucunun beklenmesi ve ondan sonra hasıl olacak sonuca göre bir karar  verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması isabetsizdir.
Davalıların  bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü  HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,   13.12.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.