MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/05/2012 tarih ve 2012/153-2012/152 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ihtiyati tedbir isteyenler vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İhtiyati tedbir talep edenler vekili, müvekkillerinin davalı şirket emrinde olan ... isimli gemide çalışmalarına rağmen maaşlarının ödenmemesi sebebiyle gemiden ayrılmak zorunda kaldıklarını, makinist ..."ın 14.500 TL, ..."ün 4.100 TL, baş makinist ..."ın ise 26.600 TL alacağı olduğunu ileri sürerek, dava konusu alacakların temini bakımından MV "..." gemisi üzerine davacılar lehine kanuni rehin hakkının tesisini teminen geminin seferden meni konusunda ihtiyati tedbir kararı verilmesine, ihtiyati tedbir talebi kabul edilmezse İİK"nun 257/4. maddesi gereğince MV "..." gemisi üzerine ihtiyati haciz kararı vazına, gemi alacağı mahiyetindeki alacaklar için TTK’nun 1236.maddesi uyarınca kanuni rehin hakkı tanınmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, HMK’nun 389. maddesi uyarınca ancak uyuşmazlık konusu hakkında ihtiyati tedbir kararı verilebileceği, somut olayda geminin uyuşmazlık konusu olmadığı, davacı tarafça ibraz olunan belgelerin bir borcun varlığını ve muacceliyetini ispatlamak için yeterli olmadığı, iddiaların ancak yargılama sonunda ispatlanabileceği, işin yargılamayı gerektirmesi nedeniyle İİK’nun 257. ve devamı maddelerinde sayılan ihtiyati haczin yasal koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle ihtiyati tedbir talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, ihtiyati tedbir talep edenler vekili temyiz etmiştir.
1-Talep, davacıların işçilik alacaklarını teminen gemi üzerinde kanuni rehin hakkı tesisi için MV "... gemisinin seferden meni konusunda ihtiyati tedbir kararı verilmesi istemine ilişkindir. Dosyada mevcut MV "... gemi adamları listesine göre, geminin bağlama limanı ... olup gemi Türk Bayraklı’dır. 4857 sayılı İş Kanunu"nun 1 nci maddesinin ikinci fıkrası gereğince, “4 üncü maddedeki istisnalar dışında kalan bütün işyerlerine, işverenler ile işveren vekillerine ve işçilerine, çalışma konularına bakılmaksızın bu Kanunun uygulanacağı belirtilmiştir.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 1 nci maddesi uyarınca, İş Kanununa göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında, iş akdinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözüm yeri iş mahkemeleridir.
4857 sayılı İş Kanununun 4 ncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca “deniz ve hava taşıma işlerinde çalışanlar” hakkında bu kanun hükümleri uygulanmaz. Deniz taşıma işlerinde çalışanlar 854 sayılı Deniz İş Kanununa tabidir. Deniz İş Kanunu"nun 1/1. Maddesinde bu yasanın Türk Bayrağı"nı taşıyan gemi işadamları hakkında uygulanacağı belirtilmiştir. 854 sayılı Deniz İş Kanunu"nun 2/B maddesine göre kaptanlar, zabit ve tayfalar gemi adamı sayılmış ve 66.maddesinde gemi adamlarıyla bunların işverenleri arasında bu kanundan veya hizmet aktinden doğan davalar hakkında 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu hükümlerinin uygulanacağı öngörülmüştür. Bu durumda mahkemece, Türk bayraklı olduğu anlaşılan gemide çalışan davacıların hizmet aktinden kaynaklanan davalarının 4857 sayılı İş Kanunu ve 854 sayı Deniz İş Kanunu kapsamında bulunduğu ve görevli mahkemenin İş Mahkemeleri olduğu nazara alınmadan yazılı şekilde davaya Denizcilik İhtisas Mahkemesi sıfatıyla bakılması doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
2-Bozma sebep ve şekline göre ihtiyati tedbir talep eden davacılar vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle ihtiyati tedbir talep eden davacılar vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 10/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.