Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-3, 53/1-6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, eksik inceleme ve araştırma ile mahkumiyet hükmü kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde, sanığın idaresindeki minibüs ile gece vakti meskun mahalde aydınlatmanın olmadığı iki yönlü yolda seyir halindeyken, karşı yönden gelen aracın sol yan kısmına karşı şerit içinde çarpması sonucu 8 kişinin basit tıbbi müdahale giderilebilir şekilde yaralandığı, yaralananlardan 6 kişinin şikayetten vazgeçtiği olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, yaralanmaların nitelikleri, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, somut olayda, temel cezanın, asgari hadden fazla uzaklaşılarak tayin edilmesi,
Kabule göre de;
Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmayan TCK"nın 53/1. maddesi uyarınca sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 02.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.