Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/3456 Esas 2022/2429 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma,denetim görevinin ihmali suretiyle zimmete neden olma
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
EK TEBLİĞNAMEDEKİ DÜŞÜNCE : Onama

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık ... hakkında görevi kötüye kullanma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, CMK'nin 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup, temyizi mümkün bulunmadığından, aynı Kanun'un 264. maddesi de gözetilerek sanık müdafin bu yöndeki temyiz isteminin itiraz mahiyetinde olduğu ve Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/02/2016 tarihli ve 2016/263 Değişik iş sayılı Kararı ile değerlendirilip gerekli kararın verildiği görüldüğünden dosyanın bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE, incelemenin; sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... (...) haklarında denetim görevinin ihmali suretiyle zimmete neden olma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla SINIRLI OLARAK YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... (...) haklarında kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Sanıkların oluşa uygun olarak sübutu kabul edilen eylemlerine uyan denetim görevinin ihmali suretiyle zimmete neden olma suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK'nin 251/2. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanun'un 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 26/09/2007 tarihli sorgular ile hüküm tarihi arasında bu sürenin gerçekleştiği dikkate alınarak kamu davalarının düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kanuna aykırı, katılan ... Başkanlığı vekili, sanıklar ..., ... ve ... müdafileri ile sanıklar ... ve ... (...)’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden anılan sanıklar haklarında açılan kamu davalarının CMUK'un 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri gereğince dava zamanaşımı sebebiyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
Sanıklar ... ve ... haklarında kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde ise;
Sanıklar ... ve ...’ın hükümden sonra sırasıyla 29/05/2020 ve 06/07/2020 tarihlerinde öldükleri UYAP sisteminden temin edilen nüfus kayıtlarından anlaşıldığından, bu hususlar mahallinde araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK'nin 64 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri uyarınca bir karar verilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... Başkanlığı vekili, sanık ... müdafi ve sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 02/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.