Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, dava konusu 12 sayılı parseli cebri icra yoluyla  satıştan  edindiğini, davalının 4. Katı işgal etmiş olduğunu ileri sürerek,elatmanın  önlenmesine ve ecrimisil  ödenmesine karar verilmesini   istemiştir.
Davalı, önceki  malikle aralarında kira  sözleşmesi  bulunduğunu, işgalci  sayılamayacağını bildirip, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı ile önceki malik arasında kira  ilişkisi kurulmuş olması nedeniyle fuzuli  işgalden  bahsedilemeyeceği, bu durumda  kira ilişkisine  dayalı tahliye  hususunun  tartışılması, dolayısıyla davaya Sulh Hukuk Mahkemesinde bakılması gerekeceği belirtilerek, görevsizlik  karar verilmiştir.
Karar, davacı  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .. raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                                     -KARAR-
Dava, haksız işgal nedeniyle el atmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, çekişme konusu kargir apartman niteliğindeki  12 sayılı parselin A... Altın ve Mücevherat A.Ş. adına kayıtlı iken TMSF. Kararı ile 13.2.2004’de devralındığı, daha sonra da cebri ihale suretiyle davacıya satılarak tescil edildiği görülmektedir.
Davacı, taşınmazın 4. katının haklı ve geçerli bir neden yokken, davalı tarafından  kullandığını ileri sürerek eldeki davayı açmış; davalı ise, taşınmazın önceki maliki ile aralarında kira sözleşmesi bulunduğunu savunmuştur.
Mahkemece, kira ilişkisi nedeniyle davanın tahliye niteliğinde olduğundan ve uyuşmazlığa Sulh Hukuk Mahkemesinde bakılması gerekeceğinden bahisle görevsizlik kararı verilmiştir.                                           Ne var ki, davanın haksız işgal iddiasına dayanılarak açıldığı kayıt maliki ile davalı arasında  davacıyı bağlayan hukuki bir  ilişkinin bulunmadığı dikkate alındığında, isteğin tahliye davası olarak nitelendirilemeyeceği; ileri sürülen iddianın araştırılması yanında,  İİK.’nun 135/2. maddesinde düzenlenen “Taşınmaz borçlu tarafından veya hacizden evvelki bir tarihte yapıldığı resmi bir belge ile belgelenmiş bir akte dayanmayarak başkaları tarafından işgal edilmekte ise onbeş gün içinde tahliyesi için borçluya veya işgal edene bir tahliye emri tebliğ edilir. Bu müddet içinde tahliye edilmezse zorla çıkarılıp taşınmaz alıcıya teslim olunur.”  hükmünün  değerlendirilmesi ve anılan madde hükmü karşısında  6570 Sayılı Kanun’un 7/d maddesinin somut olayda uygulama yeri bulunup bulunmadığının tartışılması gerekeceği de açıktır.
Hal böyle olunca, işin esasına girilerek soruşturmanın tamamlanması ve sonucuna göre bir karar verilmesi yerine davanın görev yönünden reddedilmesi isabetsizdir. Davacının temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene  geri verilmesine,14.1.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.