Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki  davacı (alacaklı)  vekili tarafından duruşmalı olarak istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin  reddine  karar verilmiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık İİK."nun 99. maddesine dayalı alacaklı tarafından açılan 3.kişinin istihkak iddiasının reddi davasıdır.
Borçlular hakkındaki takip 16.05.2003 tarihinde açılmıştır.
Haciz, borçlu şirketin takip dayanağı senette yazılı olan şube adresinde uygulanmıştır. Her ne kadar borçlu şirkete ödeme emri merkez adresi olan Ş. N. Sokak No:7/1 Ankara adresinde Tebligat Kanunun 35. maddesine göre teblig edilmişse de haciz adresi borçlu E. Ltd.Şti."nin şube adresidir.Nitekim Bodrum 2. İcra Müdürlüğünün 2003/454 talimat sayılı dosyası ile 21.08.2003 tarihinde yapılan hacizde borçlu şirket temsilcisi N.K.U. hazır olup haciz adresini davacı 3. kişi S. A.Ş ten kiraladıklarını ileri sürmüştür.Bu durumda 3. kişi ile borçlu malı birlikte ellerinde bulundurduklarından İ.İ.K" nün 97/a-1-2 maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararınadır.İcra memurunun İ.İ.K "nun 96 ve 97. maddelerine göre işlem yapması gerekirken hatalı olarak İ.İ.K "nun 99.maddesine göre işlem yaparak alacaklıyı dava açmak zorunda bırakması isbat külfetinin yer değiştirmesine neden olmaz. Dairemizin giderek Yargıtay"ın yerleşmiş uygulamaları bu yöndedir (21 HD. 23.02.2004, 11447-1385.)
İsbat yükü kendisinde olan davalı 3. kişi tarafından sunulan ve takipten sonra alınan 09.06.2004 tarihli vergi kaydı, 18.05.2004 tarihli Yatırım Teşvik Belgesi, İ.İ.K"nun 97/a-2. maddesinde öngörülen karinenin aksini isbatlar belge niteliğinde değildir.
Öte yandan borçlu şirket ortağı olan N.K.U. aynı zamanda davalı 3. kişi şirket ortağıdır.Borçlu ile davalı 3. kişi arasında organik bağ mevcut olup iddia alacaklılardan mal kaçırmaya yönelik danışıklı işlemlerdendir.
Bu nedenlerle davacı alacaklının davasının kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
O halde, davacı alacaklının bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.12.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.