MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 11. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20.12.2012 tarih ve 2010/695-2012/296 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ve borcu üstlenen TMSF vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 17.220 TL"nin altında bulunduğundan HUMK"nın 3156 sayılı kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle tetkikatın evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Yurtbank A.Ş"nin yaptığı yoğun reklam kampanyasının da etkisi ile tasarruflarını bu bankanın Çiftehavuzlar (Kadıköy) Şubesi"nde değerlendirmek istediğini, bu hususta davalı bankanın personelinin de ısrarları baskısı üzerine, off-shore hesab açtırdığını, 3.491,00 TL"sini ve 2.646,00 TL"sini 19.11.1999 tarihinde söz konusu bu hesaba yatırdığını, davalı bankanın yönetimine ... tarafından 21.12.2009 tarihinde el konulduğunu, davalı bankanın taahhüt ve güvencelerine rağmen mevduatının kendisine iade edilmediğini ileri sürerek, 3.491,00 TL ile 2.646,00 TL"nin 19.11.1999 tarihinden itibaren 3095 SK.md. 2/2 gereğince işleyecek reeskont faizi ile, 2.000,00 TL manevi tazminatın ise 19.11.1999 tarihinden itibaren 3095 SK.md.2/1 gereğince yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 15.12.2011 havale tarihli ıslah dilekçesi ile; 3095 SK. 2/2 maddesi gereğince işletilmesi gereken faiz oranının avans faizi oranı olduğunu, dava dilekçesine sehven reeskont faizi şeklinde yazıldığını, ayrıca faiz başlangıç tarihinin de 30.12.1999 olması gerektiğini belirterek, 3.491,00 TL ile 2.646,00 TL"nin 30.12.1999 tarihinden itibaren 3095 SK md.2/2 gereğince işleyecek avans faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, 2.413,00 TL ve 3.184,00 TL olmak üzere iki hesaptan oluşan toplam 5.597,00 TL davacı alacağının 19.11.1999 tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlardaki avans faizi ile birlikte davalı ve borcu üstlenen davalı TMSF"den tahsiline, davacının maddi tazminatına ilişkin fazlaya yönelik talebi ile manevi tazminat taleplerinin ise reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı ve borcu üstlenen TMSF vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı ve borcu üstlenen TMSF vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı ve borcu üstlenen TMSF vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davalı TMSF harçtan muaf olduğundan harç alınmasına mahal olmadığına, 16.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.