MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki iştirak nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı ile 2003 yılında evlenip 2015 yılında boşandıklarını,müşterek 2004 ve 2008 doğumlu iki çocukları bulunduğunu,çocukların velayetinin boşanma neticesinde kendisine verildiğini,davalının çocukların ihtiyaçları ile ilgilenmediğini,kendisinin ev hanımı olup geliri bulunmadığını ileri sürerek,müşterek çocuklar için aylık 700’er TL iştirak nafakasına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı,davacı ile anlaşmalı boşandıklarını,davacının nafaka talep etmeyeceğini boşanmada kabul ettiğini,kendisinin borçları bulunduğunu,davalıya boşanma sürecinde tarla verdiğini savunarak,davanın reddini istemiştir.
Mahkemece;davanın kısmen kabulü ile;müşterek çocuklar ....çin dava tarihinden itibaren hükmedilen aylık 300’er TL iştirak nafakasının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş,hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava;iştirak nafakası istemine ilişkindir.
TMK."nın 182/2 maddesinde; velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eşin, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorunda olduğu hükme bağlanmıştır.
Velayet kendisine tevdi edilmeyen taraf ekonomik imkanları ölçüsünde müşterek çocuğunun giderlerine katılmakla yükümlüdür. Diğer taraftan iştirak nafakası belirlenirken ana ve babanın ekonomik durumları göz önünde tutulmakla birlikte ,velayet hakkı kendisine tevdi olunmuş tarafın bu görev nedeniyle emeğinin ve yüklendiği sorumlulukların karşılığı olağan harcamaların da dikkate alınması zorunludur.
Mahkemece, iştirak nafakası takdir edilirken; çocuğun yaşı, eğitimi ve ihtiyaçlarının yanında, ana-babanın gelir durumu da gözetilmeli ve nafaka yükümlüsünün (babanın) gelir durumu ile orantılı olacak şekilde hakkaniyete uygun bir nafakaya hükmedilmelidir. (TMK. nun 330/1. maddesi )


Somut olayda; tarafların İncesu Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi’nin 15.06.2015 tarihinde kesinleşen 2014/803 E. -2015/160 K. sayılı ilamı ile anlaşmalı olarak boşandıkları,boşanma aşamasında müşterek çocuklar için iştirak nafakasına hükmedilmediği ve müşterek çocukların velayetlerinin davacı anneye verildiği anlaşılmaktadır.
Tarafların sosyal ve ekonomik durumlarına ilişkin araştırma sonuçlarına göre ise,davacının ev hanımı olup geliri bulunmadığı,babasının evinde iki çocuğu ile birlikte ikamet ettiği;davalının ise,petrol istasyonunda çalıştığı,aylık 1.150 TL geliri bulunduğu,yeniden evlendiği,eşinin ev hanımı olduğu,üzerine kayıtlı 1992 model bir aracı bulunduğu sabittir.
Hal böyle olunca mahkemece;davalı babanın tespit edilen sosyal ve ekonomik durumu,çocukların yaşları,eğitim durumları nazara alınmak suretiyle TMK"nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak müşterek çocuklar için daha uygun nafakalara hükmedilmesi gerekirken,davalı nafaka yükümlüsü babanın sosyal ve ekonomik durumu ile orantılı olmayacak miktarda yüksek nafakalara hükmedilmiş olması doğru görülmemiş,bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.