Davacı, ilk Bağ-Kur prim kesintisinin yapıldığı tarihten itibaren tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı Kurum’a ilk prim  kesintisinin yapıldığı tarihi takip eden ay başından itibaren tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının SSK’lı çalışmaları dışında kalan 01.12.2001 tarihinden itibaren S.S.K tabi sigortalı olduğu süre dışında tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine karar verilmiş ise de, bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Dairemizin ve giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşleri, Tarım Bağ-Kur sigortalısının kısa süreli olarak SSK’na tabi çalışmasının tarım faaliyetinin devamına engel olmayacağı ve dolayısıyla  bu hizmetler dışında tarım faaliyetinin kanıtlanması durumunda sigortalığının kabulü gerekeceği yönündedir. Davanın yasal dayanağını oluşturan 2926 sayılı Yasa"nın 4/a maddesi hükmüne göre, "Kanunla veya kanunların verdiği yetkiye dayanılarak kurulan sosyal güvenlik kuruluşlarına prim veya emeklilik keseneği ödemekte olanlar" sigortalı sayılamaz. Somut olayda davacının ilk prim kesintisinin yapıldığı ayı takip eden aybaşı olan 01.12.2001 tarihinden çok önce 01.05.1976 tarihinden başlayan ve devam eden 2001 yılında 360 gün,2002 yılında 323 gün, 2003 yılında 360 gün, 2004 yılında 347 gün,2005 yılında 341 gün ve 2006 yılında 150 gün Kurumu kayıtlarına geçen SSK’lı çalışmasının olduğu anlaşıldığına göre bu yıllarda davacının tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun kabulü yanlıştır. Bu durumda davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ile   yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 25.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.