MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar için), konut dokunulmazlığının ihlâli (... için)
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdure Daime"nin samimi görülen 28.04.2009 tarihli savcılık ifadesinde sanığın kendisini kaçırmaya çalıştığı sırada üzerinden bir silah çıkardığını, silahın kabze kısmının siyah-koyu renkli, diğer kısımlarının metal-açık renkte olduğu yönündeki açık ve şüpheye yer vermeyecek şekildeki ayrıntılı anlatımı karşısında, sanıkların cezalarında TCK.nın 109/3-a maddesi uyarınca arttırım yapılmasında isabetsizlik görülmemiş, oluş ve kabule göre sanık ..."in eyleminin suça yardım niteliğinde olduğu halde TCK.nın 109/3-b maddesinin uygulanması ise sanıklar hakkında 109/3-a maddesinin uygulanması nedeniyle sonuca etkili bulunmadığından, sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs suçundan TCK.nın 109/2. maddesi uyarınca verilecek temel cezadan aynı Kanunun 35/2. maddesi uyarınca teşebbüs nedeniyle yapılacak indirimle belirlenecek cezanın, alıkoymaya teşebbüs sırasında sanığın mağdureye silah doğrultması nedeniyle içerisinde silahla tehdit suçunu da içerdiği gözetildiğinde meydana gelen tehlikenin ağırlığına göre hakkaniyet gereği, silahla tehdit suçunun temel haline ilişkin 106/2-a maddesindeki cezanın altında olamayacağı düşünülmeden eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış, mağdure .., müşteki ... ve sanık ..."nin 23.04.2009 tarihli kolluk beyanlarında uzlaşmaya ilişkin taleplerinin bulunmadığını belirtmeleri karşısında mahkemece uzlaştırma işlemi yapılmadan eksik inceleme yapıldığı yönündeki bozma isteyen tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.