Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a-4, 52/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ile hakkında beraat kararı verilen ..."ın idarelerindeki araçlarla ışıklı dönel kavşağa girdikleri sırada çarpışmaları ve sanığın idaresindeki yolcu minibüsü içinde şikayetçi olan beş kişinin yaralanması şeklinde meydana gelen olayda; kolluk kuvvetlerince düzenlenen kaza tespit tutanağında sanığın kırmızı ışıkta geçtiğinin tespit edilmesi, minibüs yolcuları katılan ... , ,,, ve ..."nın mahkemede verdikleri ifadelerinde, minibüs şoförü sanığın kırmızı ışıkta kavşağa girdiği şeklindeki beyanları dikkate alındığında mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; TCK"nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak, bu hükmün, bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmiş olmasına karşın, meydana gelen olayda bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu mahkemece de kabul edilen sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve hükmolunan 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, hesap hatası yapılarak sonuçta 16.200,00-TL yerine 16.100,00-TL olarak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, sanığa hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi esnasında, uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,






Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. bendinin 5. paragrafındaki, “50/1-a maddesi” ibaresinin, “50/1-a ve 52/2. maddeleri” şeklinde düzeltilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.