Danıştay 7. Daire 2018/4175 Esas 2020/4970 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/4175
Karar No : 2020/4970

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… (…) Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Tekstil Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının iptale ilişkin hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: Davacı adına tescilli 06/05/2009 tarih ve 71475 sayılı beyannameyle 30/10/2008 tarih ve 2008/D1-04712 sayılı dahilde işleme izin belgesi kapsamında geçici olarak ithal edilen eşyaya ilişkin olarak, ihracata ilişkin belgelerin gerçeği yansıtmadığının tespit edilmesi üzerine, anılan eşyaya isabet eden vergiler üzerinden, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 238. maddesinin olay tarihinde yürürlükte bulunan şekli uyarınca, karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Bozma kararı üzerine, olayda, dava konusu para cezasının matrahına esas alınan vergilerin tahsiline ilişkin işleme karşı açılan davada, Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile söz konusu beyanname kapsamında alınan teminatların %90'lık kısmının tahakkuk işleminin tebliğ edildiği tarihten önce davacıya iade edilmiş olması ve beyannamede ödeme şeklinin "mal mukabili" olarak belirtilmesi sebebiyle, kaynak kullanımını destekleme fon payı ile ilgili olarak da 12/05/1988 tarih ve 88/12944 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı eki Kaynak Kullanımını Destekleme Fonu Hakkında Kararı'nın "Fon'un Kaynakları" başlıklı 3. maddesinin (d) bendi uyarınca kaynak kullanımını destekleme fon payı tahakkuku yapılmış olması hususları birlikte değerlendirilerek davaya konu işlemin tahakkuka esas alınan gümrük vergisi, katma değer vergisi, kaynak kullanımını destekleme fonu, kaynak kullanımını destekleme fonuna bağlı katma değer vergisi, dampinge karşı vergi ile bu vergilere bağlı olarak hesaplanan faizlerinin %90 oranına isabet eden kısımlarında hukuka aykırılık görülmediği; teminatın %10'luk kısmı yönünden ise davalı idarenin elinde bulunması sebebiyle giriş esnasında tahakkuk ettirilerek teminata bağlanan ithalat vergilerinin vadesi belli olmadığından öncelikle 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanun'un 37. maddesi uyarınca vadesinin belirlenmesi, ardından da teminatlı alacakların takip ve tahsilini düzenleyen 56. maddesi uyarınca tesis edilecek işlemle takibatın gerçekleştirilmesi gerekirken bu usullere uyulmadan yapılan dava konusu işlemin tahakkuka esas alınan gümrük vergisi, katma değer vergisi, kaynak kullanımını destekleme fonu, kaynak kullanımını destekleme fonuna bağlı katma değer vergisi, dampinge karşı vergi ile bu vergilere bağlı olarak hesaplanan faizlerinin %10 oranına isabet eden kısımlarında hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle işlemin kısmen iptali ile kısmen de davanın reddi yönünde karar verildiğinden, işbu davaya konu para cezasının matrahını oluşturan gümrük vergisi, katma değer vergisi ile kaynak kullanımını destekleme fonu payı üzerinden hesaplanan katma değer vergilerinin %10'luk kısmında hukuka uyarlık, kalan %90'lık kısmında ise hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davaya konu para cezasının kısmen iptali ile kısmen de davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tesis edilen işlem hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Para cezası işleminin %10'luk kısmının iptali yolundaki temyize konu mahkeme kararı, aynı olay sebebiyle yapılan gümrük vergisi, katma değer vergisi ile kaynak kullanımını destekleme fonu payı üzerinden hesaplanan katma değer vergisi ek tahakkukuna vaki itirazın reddine dair işlemin %10'luk kısmının iptal edildiği gerekçesine dayanmakta ise de; verginin tahakkuk ettirilmesine ilişkin işlem ile para cezalarına ilişkin işlemlerin ayrı işlemler olması, birinin diğerinin matrahını oluşturması nedeniyle bakılan davada, para cezası uygulanabilmesinin şartlarının olayda oluşup oluşmadığının değerlendirilmek suretiyle işin esası hakkında karar verilmesi gerektiğinden temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacı adına tescilli 06/05/2009 tarih ve 71475 sayılı beyannameyle 30/10/2008 tarih ve 2008/D1-04712 sayılı dahilde işleme izin belgesi kapsamında geçici olarak ithal edilen eşyaya ilişkin olarak, ihracata ilişkin belgelerin gerçeği yansıtmadığından bahisle, anılan eşyaya isabet eden vergiler üzerinden, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 238. maddesinin olay tarihinde yürürlükte bulunan şekli uyarınca, karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 108. maddesinin 1. fıkrasında, serbest dolaşımda olmayan eşyanın, işlem görmüş ürünlerin üretiminde kullanılmasından sonra Türkiye Gümrük Bölgesinden yeniden ihraç edilmesi amacıyla, gümrük vergileri ve ticaret politikası önlemlerine tabi tutulmaksızın ve vergileri teminata bağlanmak suretiyle, dahilde işleme rejimi kapsamında geçici olarak ithal edilebileceği; eşyanın işlem görmüş ürünler şeklinde ihracı halinde, teminatın iade olunacağı; eşyanın bu şekilde dahilde işleme rejiminden yararlanmasına, şartlı muafiyet sistemi denildiği; 238. maddesinin olay tarihinde yürürlükte bulunan şekliyle, bu Kanun'un 108 ila 127. maddelerde düzenlenen dahilde işleme rejimine ilişkin hükümlerin ihlali halinde eşyaya ilişkin gümrük vergilerinin tahsili yanında, bu vergilerin iki katı tutarında para cezası alınacağı hükme bağlanmıştır. 20/12/2006 tarihli 26382 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 2006/12 sayılı Dahilde İşleme Rejimi Tebliğinin 45. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde de; dahilde işleme tedbirlerini, dahilde işleme rejiminde ve belgede/izinde belirtilen esas ve şartlara uygun olarak yerine getirmeyenlerden; a) şartlı muafiyet sistemi kapsamında ithal edilen ve Türkiye Gümrük Bölgesi dışına veya serbest bölgelere ihracatı gerçekleştirilmeyen eşyanın ithali esnasında alınmayan verginin, ithal tarihi itibarıyla 4458 sayılı Gümrük Kanunu ile 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre tahsil edileceği, ayrıca, ithal edilen ve süresi içerisinde ihracı gerçekleştirilmeyen eşya için 4458 sayılı Kanun'un 238. maddesi hükmü çerçevesinde gümrük vergilerinin iki katı para cezası alınacağı açıklanmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dosyanın incelenmesinden, davacı adına tescilli giriş beyannamesi ile dahilde işleme izin belgesi kapsamında geçici olarak ithal edilen eşyaya ilişkin olarak, ihracata ilişkin belgelerin gerçeği yansıtmadığından bahisle, anılan eşyaya isabet eden vergiler üzerinden, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 238. maddesi uyarınca para cezası kararı alındığı anlaşılmaktadır.
Davacı adına karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemin %10'luk kısmının iptali yolundaki temyize konu mahkeme kararı, aynı olay sebebiyle yapılan gümrük vergisi, katma değer vergisi ile kaynak kullanımını destekleme fonu payı üzerinden hesaplanan katma değer vergisi ek tahakkukuna vaki itirazın reddine dair işlemin %10'luk kısmının iptal edildiği gerekçesine dayanmakta ise de; vergi tahakkuk ettirilmesine ilişkin işlem ile para cezalarına ilişkin işlemlerin ayrı ayrı işlemler olması, iki işlem arasındaki ilişkinin, birinin diğerinin matrahını oluşturmaktan ibaret bulunması ve dayanak alınan iptal hükmünün usule ilişkin olması nedeniyle, işbu davada, para cezası uygulanabilmesi koşullarının olayda bulunup bulunmadığı göz önünde bulundurularak, işin esasının incelenmesi suretiyle yeniden karar verilmesi gerekmektedir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyize konu iptale ilişkin hüküm fıkrasının BOZULMASINA,
3. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.