Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 09.01.2012 tarihinde meydana gelen trafik kazasında yaralanan sigortalıya yapılan geçici iş göremezlik ödemelerinin davalı şöför ve sigorta şirketindan rücuan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı ... şirketi avukatınca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1–Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2–Sigorta Şirketi yönünden faizin başlangıç (Temerrüt) tarihi belirlenirken; ilgililerce gerekli belgeler de ibraz edilerek 2918 Sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98,99 ve 108. maddeleri ile 03.05.1997 gün ve 22978 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Karayolları Trafik Garanti Fonu Yönetmeliğinin 12,13 ve 14. maddelerinde yazılı şekilde sigorta şirketine başvurulduğu halde gerekli ödeme yapılmamışsa, HGK’nun 17.10.2001 gün ve 915 – 739 ayrıca 08.10.2003 gün 576 – 543 sayılı kararlarında da belirtildiği gibi, gerekli belgeler eklenerek gerçekleştirilen ödeme isteğini içeren muhtıranın tebliğinden itibaren davalı ... şirketi lehine 8 iş günü ek ödeme süresi bulunduğu gözetilerek, sigorta şirketinin temerrüde düştüğü tarihin belirlenmesi gerekir.
Gerekli belgeler ibraz edilmeksizin başvuruda bulunulmuş veya hiç müracaat edilmemişse sigorta şirketinin temerrüdünden bahsedilemez. Bu durumda faiz başlangıcının; sigorta şirketi aleyhine icra takibine girişilmişse takip tarihi, dava açılmışsa dava tarihi olarak kabul ve tespiti gerekir. Hal böyle olunca, davacı kurumca davalı ... şirketine gönderilen temerrüt ihtarında Kurumca yapılan ödeme tutarından 4305,47 TL’sinin belirtildiği fakat kalan 2125,73 TL’lik kısmın dava açılırken dava dilekçesi ile talep edildiği anlaşılmakla, bu kısım yönünden işleyecek faizin dava tarihinden itibaren başlaması gerektiği hususunun gözetilmemesi isabetsizdir.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 günü yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının 1. Bendinde parantez içerisinde yer alan “davalı ... şirketi yönünden 28.03.2013 tarihinden itibaren ve poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere” ibaresinin silinerek, yerine “davalı ... şirketi yönünden 6.431,20 TL’nin 4305,47 TL’lik kısmına 28.03.2013, kalan 2125,73 TL tutarlı kısmına ise dava tarihinden itibaren işleyecek faiziyle ve poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere” yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan .............."den alınmasına, 21.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.