MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Ceza verilmesinden vazgeçilmesine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocukların, müştekiye ait manavdan domates çalmaya teşebbüs etmeleri şeklinde meydana gelen olayda, 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramının, ceza vermekten vazgeçilebilecek ölçüde düşük değerlerin esas alınması suretiyle, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanmak koşuluyla uygulanabileceği dikkate alındığında, suça sürüklenen çocuklar hakkında ceza verilmesinden vazgeçilmesine şeklindeki mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden; suça sürüklenen çocuklar hakkında verilen kararın mahiyeti gereğince sosyal inceleme raporu alınmasına gerek görülmediğinden; dosya içeriğine göre hırsızlık eyleminin gece sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleştirilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 141/1 ve 143. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamında bulunmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki bozma düşüncelerine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 145. maddesi uyarınca sanığa ceza vermekten vazgeçilmesi halinde, 5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken ceza verilmesinden vazgeçilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı Yasa"nın 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, ancak, bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, "suça sürüklenen çocuklar hakkında ayrı ayrı CEZA VERİLMESİNDEN VAZGEÇİLMESİNE" ibaresinin çıkarılıp yerine "suça sürüklenen çocuklar hakkında ayrı ayrı 5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.